Amaya Toman In de tweede helft van februari 2004 lanceerde Apple zijn nieuwe iPod mini. Duizenden nummers konden opnieuw in de broekzak van de gebruiker passen – zelfs de hele kleine. De nieuwste chip van Apple was verkrijgbaar met 4 GB opslag en in vijf verschillende aantrekkelijke kleuren. De speler was ook uitgerust met een aanraakgevoelig bedieningswiel. De iPod mini was niet alleen de kleinste muziekspeler van Apple op het moment dat hij op de markt kwam, maar werd ook al snel de best verkochte.
Het zou kunnen interesseer je
De iPod mini was ook een van de producten die de terugkeer van Apple naar de top symboliseerde. In het jaar dat volgde op de release van de iPod mini groeide de verkoop van Apple's muziekspelers tot ruim tien miljoen, en begonnen de inkomsten van het bedrijf in razend tempo te groeien. De iPod mini was ook een uitstekend voorbeeld van het feit dat miniaturisering van een product niet noodzakelijkerwijs betekent dat de functies ervan ongewenst worden ingekort. Apple heeft deze speler ontdaan van de fysieke knoppen zoals gebruikers die kenden van de grotere iPod Classic en verplaatste ze naar een centraal bedieningswiel. Het ontwerp van het klikwiel van de iPod mini zou, met enige overdrijving, kunnen worden beschouwd als een voorbode van de trend om geleidelijk af te komen van fysieke knoppen, die Apple tot op de dag van vandaag voortzet.
Photo Gallery
Tegenwoordig verbaast het minimalistische uiterlijk van de iPod mini ons niet echt, maar voor zijn tijd was het fascinerend. Het leek eerder op een stijlvol ontworpen aansteker dan op een muziekspeler. Het was ook een van de eerste Apple-producten waarvoor toenmalig hoofdontwerper Jony Ive echt zijn uiterste best deed om aluminium te gebruiken. De kleurrijke kleuren van de iPod mini zijn verkregen door anodiseren. Ive en zijn team experimenteerden bijvoorbeeld al met metalen in het geval van de PowerBook G4. Al snel werd echter duidelijk dat het werken met titanium financieel en technisch behoorlijk veeleisend is en dat het oppervlak nog steeds aangepast moet worden.
Het ontwerpteam van Apple werd al snel verliefd op aluminium. Het was licht, duurzaam en geweldig om mee te werken. Het duurde niet lang voordat aluminium zijn weg vond naar MacBooks, iMacs en andere Apple-producten. Maar de iPod mini had nog een ander aspect: het fitnessaspect. Gebruikers vonden het leuk als aanvulling op de sportschool of bij het joggen. Dankzij zijn kleine afmetingen en handige accessoires was het mogelijk om de iPod mini letterlijk op je lichaam te dragen.
