Advertentie sluiten

De iTunes Music Store werd eind april 2003 gelanceerd. Aanvankelijk konden gebruikers alleen muzieknummers kopen, maar twee jaar later besloot het management van Apple dat het misschien de moeite waard was om te proberen muziekvideo's via het platform te gaan verkopen.

De bovengenoemde optie werd aan gebruikers gegeven met de komst van iTunes 4.8 en was oorspronkelijk een bonusinhoud voor degenen die een heel album in de iTunes Music Store kochten. Een paar maanden later begon Apple klanten al de mogelijkheid te bieden om losse muziekvideo's te kopen, maar bijvoorbeeld ook korte films van Pixar of geselecteerde tv-programma's. De prijs per stuk was $ 1,99.

In de context van deze tijd is de beslissing van Apple om videoclips te gaan distribueren volkomen logisch. De dienst YouTube stond toen nog in de kinderschoenen, terwijl de toenemende kwaliteit en mogelijkheden van de internetverbinding gebruikers nog meer mogelijkheden boden dan voorheen. De mogelijkheid om videocontent te kopen kreeg redelijk positieve reacties van gebruikers, evenals van de iTunes-service zelf.

Maar het succes van de virtuele muziekwinkel betekende een zekere bedreiging voor bedrijven die media-inhoud op klassieke media verspreidden. In een poging de concurrentie van iTunes bij te houden, begonnen sommige uitgevers cd's te verkopen met bonusmateriaal in de vorm van muziekvideo's en ander materiaal. Gebruikers konden deze inhoud afspelen door de cd in het station van hun computer te plaatsen. De verbeterde cd werd echter nooit massaal geaccepteerd en kon niet concurreren met het gemak, de eenvoud en de gebruiksvriendelijkheid die iTunes in dit opzicht bood - het downloaden van video's was net zo eenvoudig als het downloaden van muziek.

De eerste muziekvideo's die iTunes begon aan te bieden, maakten deel uit van verzamelingen nummers en albums met bonusmateriaal - bijvoorbeeld Feel Good Inc. van Gorillaz, Antidote van Morcheeba, Warning Shots van Thievery Corporation of Pink Bullets van The Shins. De kwaliteit van de video's was naar huidige maatstaven niet geweldig - veel video's hadden een resolutie van 480 x 360 pixels - maar de ontvangst van de gebruikers was over het algemeen positief. Het belang van video-inhoud werd ook bevestigd door de komst van de iPod Classic van de vijfde generatie, met ondersteuning voor het afspelen van video.

.