Advertentie sluiten

Aan de buitenkant leek alles hetzelfde als voorheen: het Apple-bedrijf liep als een stokje, zelfs na het vertrek van zijn vader Steve Jobs, verkocht miljoenen iPhones over de hele wereld en voegde elk kwartaal enkele miljarden dollars toe aan de kas. Niettemin stond Tim Cook, de opvolger van wijlen visionair en mede-oprichter van Apple, onder enorme druk. Velen twijfelden aan zijn vermogen om een ​​man te vervangen die de wereld in één decennium meerdere keren had veranderd. En het moet gezegd: de grote introverte kok gaf tot nu toe ruimte aan de twijfelaars. Maar 2014 zou het jaar kunnen zijn waarin het hoofd van het meest waardevolle bedrijf ter wereld met zijn daden op tafel komt en laat zien dat ook hij Apple kan leiden en dat ook hij revolutionaire innovaties kan brengen.

In augustus is het drie jaar geleden dat Tim Cook Steve Jobs officieel verving als CEO van Apple. Zoveel tijd had Steve Jobs na de millenniumwisseling gewoonlijk nodig om zijn revolutionaire idee aan de wereld te presenteren dat alles veranderde. Of het nu de iPod in 2001, de iTunes Store in 2003, de iPhone in 2007 of de iPad in 2010 was, Steve Jobs was geen robot die in korte tijd het ene na het andere revolutionaire product op de markt bracht. Alles had zijn tijd, orde, alles was doordacht en dankzij Jobs bereikte Apple de denkbeeldige troon van de technologische wereld.

Veel mensen vergeten, of liever gezegd willen, die noodzakelijke periode die zelfs zo’n genie, hoewel zeker niet feilloos, nodig had. Het is begrijpelijk dat Tim Cook vanaf de eerste dag dat hij zijn nieuwe functie aanvaardde, vergelijkingen met zijn oude baas en vriend tegelijkertijd niet kon vermijden. Hoewel Jobs hem zelf adviseerde om naar zijn gezond verstand te handelen en niet achterom te kijken naar wat Steve Jobs zou doen, weerhield dit de kwade tongen er niet van. Cook stond vanaf het begin onder enorme druk en iedereen keek uit naar het moment waarop hij eindelijk een belangrijk nieuw product zou introduceren. Net zoals Jobs de afgelopen tien jaar deed. Deze laatste – ten nadele van Cook – introduceerde er uiteindelijk zoveel, dat de tijd wegspoelde hoeveel jaar hij er nog voor nodig had, en mensen wilden alleen maar meer en meer.

[do action=”quote”]2014 zou het jaar van Tim Cook moeten zijn.[/do]

Tim Cook nam echter de tijd. Een jaar na de dood van Steve Jobs kon hij slechts één nieuw apparaat aan de wereld presenteren, de verwachte derde generatie iPad, en dat was opnieuw koren op alle twijfelaars. Significant nieuws, dat Cook iedereen het zwijgen zou hebben opgelegd, kwam ook in de daaropvolgende maanden niet. Tegenwoordig zou de drieënvijftigjarige Cook zich relatief op zijn gemak kunnen voelen. De producten zijn tot nu toe enorme successen geweest en qua financiën en marktpositie was Cook een must. Integendeel, hij plande grote staatsgrepen binnen het bedrijf, die de weg vrijmaakten voor de daaropvolgende explosie. En de explosie hier betekent niets anders dan revolutionaire producten waar het publiek en experts om vragen.

Hoewel de topfunctionarissen van Apple weigeren te praten over een revolutie binnen het gerespecteerde bedrijf, praten ze liever over de evolutie die werd afgedwongen door het vertrek van Steve Jobs, maar Tim Cook heeft op een fundamentele manier ingegrepen in de hiërarchie en de werknemersstructuren. Steve Jobs was niet alleen een visionair, maar ook een harde doorzetter, een perfectionist die alles onder controle wilde hebben en wat niet volgens zijn ideeën was, hij was niet bang om, vaak expressief, te laten zien of het een gewone werknemer was of een van zijn naaste collega's. Hier zien we een fundamenteel verschil tussen Jobs en Cook. De laatste is, in tegenstelling tot de eerste, een rustige man die bereid is te luisteren en tot overeenstemming te komen als hij denkt dat dit het juiste is om te doen. Toen Jobs tot een besluit kwam, moesten anderen zich enorm inspannen om van gedachten te veranderen. Bovendien faalden ze meestal toch. Kok is anders. Het tweede belangrijke punt is dat hij beslist geen visionair is zoals Steve Jobs. Zo’n tweede vinden we momenteel immers bij geen enkel ander bedrijf terug.

Dit is precies de reden waarom Tim Cook direct nadat hij het hoofd van Apple overnam een ​​compact team om zich heen begon op te bouwen, bestaande uit de grootste geesten die in de stoelen van het hoofdkantoor in Cupertino zaten. Daarom ontsloeg hij na een jaar in functie Scott Forstall, tot dan toe een absoluut sleutelfiguur bij Apple. Maar hij paste niet in de nieuwe filosofie van Cook, die helder klonk: een perfect functionerend team dat niet afhankelijk zou zijn van één enkel artikel, maar elkaar zou helpen en gezamenlijk met revolutionaire ideeën zou komen. Anders is het niet eens mogelijk om Steve Jobs te vervangen, en dit Cook-plan illustreert perfect de kijk op het meest innerlijke leiderschap van het bedrijf. Na Steve Jobs bleven er, afgezien van Cook, slechts vier Musketiers over van de oorspronkelijke tien leden. Voor het oog van de ongeïnteresseerde, relatief oninteressante veranderingen, maar voor Tim Cook absoluut essentieel nieuws. Hij slaagde erin de activiteiten van Apple binnen drie jaar naar zijn eigen beeld te hervormen, toen hij het advies van Jobs op zijn eigen hoofd nam, en nu is hij klaar om de wereld te laten zien wie hier nog steeds de belangrijkste vernieuwer is. Alles wijst er tot nu toe in ieder geval op. 2014 zou het jaar van Tim Cook moeten zijn, maar we zullen moeten wachten tot de herfst en misschien zelfs de winter om te zien of dat ook daadwerkelijk het geval zal zijn.

De eerste tekenen waaruit deze voorspelling blijkt, waren al zichtbaar in juni, toen Apple nieuwe versies van zijn besturingssystemen voor computers en mobiele apparaten presenteerde op zijn jaarlijkse ontwikkelaarsconferentie en uitblonk. Apple-ingenieurs waren in staat om in één jaar tijd twee hele grote updates voor beide besturingssystemen te ontwikkelen, en bovendien lieten ze de ontwikkelaars verschillende nieuwigheden zien die niemand had verwacht en die als het ware extra waren, zelfs als niemand ze durfde te noemen. het beroemde 'One more thing' van Jobs. Niettemin liet Tim Cook zien hoe capabel en vooral effectief het team was dat hij bij Apple creëerde. Tot nu toe concentreerde Apple zich elk jaar meer op het ene of het andere systeem, nu is Cook erin geslaagd het werk van individuele divisies zodanig te verenigen en te stroomlijnen dat het praktisch onmogelijk is dat er een onaangename situatie ontstaat zoals in 2007.

[do action=”citation”]De grond is perfect voorbereid. Zet nog een laatste stap.[/do]

Toen werd Apple gedwongen de release van het besturingssysteem OS X Leopard met een half jaar uit te stellen. Reden? De ontwikkeling van de iPhone vergde zo'n grote hoeveelheid middelen van de Leopard-ontwikkelaars dat ze eenvoudigweg geen tijd hadden om op meerdere fronten tegelijk iets te creëren. Nu slagen ze er bij Apple in om niet alleen twee besturingssystemen tegelijk volledig te ontwikkelen, maar ook meerdere stukken ijzer tegelijkertijd, d.w.z. iPhones, iPads en andere. Hoewel het eerste deel van deze verklaring al is bevestigd, moet de Californische reus ons nog overtuigen van het tweede. Alles wijst er echter op dat de tweede helft van het jaar letterlijk geladen zal zijn met appelmunitie.

We verwachten een gloednieuwe iPhone, misschien zelfs twee, nieuwe iPads, het kunnen zelfs computers zijn, maar waar iedereen al een paar maanden naar kijkt, is een gloednieuwe productcategorie. Een mythische iWatch, als je wilt. Tim Cook en zijn collega's streven al ruim twee jaar naar een revolutionair product dat op zijn minst gedeeltelijk de concurrentie met Steve Jobs zou aangaan en zijn zo ver gegaan in hun beloften dat als ze geen product presenteren waar niemand echt iets van weet, toch zal niemand hem aan het einde van dit jaar zomaar geloven. De grond is er perfect op voorbereid. Je hoeft alleen nog maar een laatste stap te zetten. Apple heeft zoveel nieuwe gezichten aangenomen voor zijn bijna mythische product dat er gemakkelijk een heel complex van kantoren en studio's voor zou kunnen worden gebouwd. De concentratie van hersens, slimme koppen en doorgewinterde ingenieurs is enorm in Cupertino.

Voor Cook is het nu of nooit. Om hem na een jaar of twee te beoordelen zou kortzichtig zijn, maar hij heeft zichzelf nu zo'n gat gegraven dat als hij het tegen het einde van het jaar niet met vervulde verwachtingen opvult, hij er heel hard in kan vallen. Er moet echter worden opgemerkt dat dit niet het einde van Apple zou zijn. Met de middelen waarover het bedrijf beschikt, zou het nog heel lang bestaan, zelfs zonder nieuwe, revolutionaire producten.

.