Vratislav Holub De komst van Apple Silicon luidde een nieuw tijdperk van Apple-computers in. Dit komt omdat we aanzienlijk betere prestaties en een lager energieverbruik kregen, waardoor Macs nieuw leven werd ingeblazen en hun populariteit aanzienlijk toenam. Omdat de nieuwe chips vooral aanzienlijk zuiniger zijn in vergelijking met processors van Intel, hebben ze niet eens last van de bekende problemen met oververhitting en houden ze vrijwel altijd het hoofd koel.
Het zou kunnen interesseer je
Na de overstap naar een nieuwere Mac met een Apple Silicon-chip waren veel Apple-gebruikers verrast toen ze merkten dat deze modellen niet eens langzaam opwarmden. Duidelijk bewijs is bijvoorbeeld de MacBook Air. Hij is zo zuinig dat hij volledig zonder actieve koeling in de vorm van een ventilator kan, wat in het verleden simpelweg niet mogelijk was geweest. Desondanks kan de Air prima overweg met bijvoorbeeld gamen. We werpen hier immers enig licht op in ons artikel over gamen op MacBook Air, toen we verschillende titels probeerden.
Waarom Apple Silicon niet oververhit raakt
Maar laten we verder gaan met het belangrijkste: waarom Macs met een Apple Silicon-chip niet zo warm worden. Verschillende factoren spelen in het voordeel van de nieuwe chips, die vervolgens ook bijdragen aan deze geweldige functie. Om te beginnen is het passend om de verschillende architectuur te noemen. Apple Silicon-chips zijn gebouwd op de ARM-architectuur, die typerend is voor gebruik in bijvoorbeeld mobiele telefoons. Deze modellen zijn aanzienlijk zuiniger en kunnen gemakkelijk zonder actieve koeling zonder dat er prestatieverlies optreedt. Ook het gebruik van het 5 nm-productieproces speelt een belangrijke rol. Hoe kleiner het productieproces, hoe efficiënter en zuiniger de chip is. Zo is de zescore Intel Core i5 met een frequentie van 3,0 GHz (met Turbo Boost tot 4,1 GHz), die de momenteel verkochte Mac mini met een Intel CPU verslaat, gebaseerd op het 14nm-productieproces.
MacBook Air met M2 (2022)
Een zeer belangrijke parameter is echter het energieverbruik. Hier geldt een directe correlatie: hoe groter het energieverbruik, hoe waarschijnlijker het is dat er extra warmte wordt gegenereerd. Dit is tenslotte precies waarom Apple inzet op de verdeling van kernen in economische en krachtige kernen in zijn chips. Ter vergelijking kunnen we de Apple M1-chipset nemen. Het biedt 4 krachtige cores met een maximaal verbruik van 13,8 W en 4 zuinige cores met een maximaal verbruik van slechts 1,3 W. Het is dit fundamentele verschil dat de hoofdrol speelt. Omdat het apparaat tijdens normaal kantoorwerk (surfen op internet, e-mails schrijven, enz.) vrijwel niets verbruikt, kan het logischerwijs niet opwarmen. Integendeel: de vorige generatie MacBook Air zou in zo’n geval (bij de laagste belasting) een verbruik van 10 W hebben.
Optimalisatie
Hoewel Apple-producten er op papier misschien niet het beste uitzien, bieden ze nog steeds adembenemende prestaties en presteren ze min of meer zonder problemen. Maar de sleutel hiervoor is niet alleen hardware, maar een goede optimalisatie in combinatie met software. Dit is precies waar Apple zijn iPhones al jaren op baseert, en nu brengt het hetzelfde voordeel over naar de wereld van Apple-computers, die zich, in combinatie met zijn eigen chipsets, op een geheel nieuw niveau bevinden. Het optimaliseren van het besturingssysteem met de hardware zelf werpt dus zijn vruchten af. Dankzij dit zijn de toepassingen zelf iets zachter en vereisen ze niet zo'n vermogen, wat op natuurlijke wijze hun effect op het verbruik en de daaropvolgende warmteopwekking vermindert.
Het zou kunnen interesseer je
Het is echt grappig om een "eeuw" i5 op 14 nm te vergelijken met huidige SoC's op 5/4 nm. De "Apple Silicon"-architectuur alleen zou zeker niet zoveel prestaties leveren (zelfs niet als de huidige i5). Apple zet in op gespecialiseerde versnellers (coprocessors). De genoemde optimalisatie van het besturingssysteem op hun SoC zorgt dus voor "adembenemende" prestaties. Maar - als je een applicatie gebruikt waarvoor "Apple Silicon" geen coprocessor heeft, zullen de prestaties afnemen en nauwelijks op het niveau liggen van de langzaamste i3. Aan de andere kant presteert de bovengenoemde i5 "even slecht" bij alle soorten taken (de tragische graphics niet meegerekend). Natuurlijk zeg ik niet dat "Apple Silicon" SoC's slecht zijn, ik leg alleen het verschil uit. x86 haalt simpelweg de compatibiliteit sinds 1976 (!), dus software uit die tijd kan draaien op de huidige x86 CPU's/SoC's. Dat is een van de problemen van de "traagheid" van x86 vergeleken met de "door Apple geoptimaliseerde" aarch64-architectuur...
Nou, dat heeft Intel zelf te danken, want het brengt steeds nieuwe processors met 14nm-processors uit. Als je de prestaties van individuele nieuwe processors vergelijkt, kun je niet eens een significante verschuiving van jaar tot jaar zien! Intel heeft een beetje op onze lauweren gerust en nu betalen ze ervoor.
*met 14nm-productieproces