Advertentie sluiten

Hij heeft de server een paar dagen geleden vrijgegeven Tsjechische positie interessant artikel Sabotage: Tijdbommen in de producten die we kopen te maken hebben met het doelgericht verkorten van de levensduur van producten, zodat deze kort na het verstrijken van de garantie kapot gaan en de consument dus gedwongen wordt nieuwe te kopen. Het kunstmatig verkorten van de levenscyclus van een product is uiteraard uiterst gunstig voor fabrikanten, die zo hun omzet in de loop der jaren vergroten. Het artikel is gebaseerd op een Duits onderzoek in opdracht van de partij Unie 90/Groenen.

Tsjechische positie Apple vermeldde in deze context ook:

In die zin zorgde het bedrijf Apple aan het begin van de 21e eeuw voor het grootste mediaschandaal tot nu toe. De Californische gigant heeft zijn iPod MP3-spelers zo gebouwd dat het niet mogelijk is de batterij te vervangen, waardoor de levensduur in Palo Alto kunstmatig werd beperkt tot 18 maanden. In 2003 volgde in de VS een class action-rechtszaak, die uitmondde in een minnelijke schikking: Apple moest beloven de batterijen gratis te vervangen en tegelijkertijd de garantie te verlengen van achttien maanden naar twee jaar.

Hoe was het allemaal? De hele affaire werd ontketend door filmmakers Neistat Brothers. Twee broers (Casey Neistat en Van Neistat) uit New York zijn vooral bekend van hun korte documentaires (vaak slechts enkele minuten lang) en hadden in 2010 zelfs een eigen show op HBO. Een van hun bekendste korte films, vertaald als "The Dirty Secret of the iPod" uit 2003, gaat over Apple's batterijvervangingsbeleid voor zijn spelers.

[youtube id=F7ZsGIndF7E breedte=”600″ hoogte=”350″]

De korte film legt het telefoongesprek van Casey Neistat met Apple-ondersteuning vast. Casey legt aan Support (een man genaamd Ryan) uit dat de batterij van zijn iPod na 18 maanden helemaal leeg is. Apple had toen nog geen batterijvervangingsprogramma. Ryan legde Casey uit dat de arbeids- en verzendkosten zo hoog zouden zijn dat hij beter een nieuwe iPod kon kopen. De clip gaat vervolgens verder met beelden van de broers die door Manhattan iPod-posters spuiten met de waarschuwing "Batterij gaat maar 18 maanden mee".

De gebroeders Neistat plaatsten de clip op 20 november 2003 op internet en binnen anderhalve maand werd deze meer dan een miljoen keer bekeken. Het kreeg wereldwijd brede media-aandacht, met meer dan 130 tv-stations, kranten en andere servers die berichtten over de controversiële situatie, waaronder bijvoorbeeld De Washington Post, Fox News, CBS News, BBC Newsmet of tijdschrift Rolling Stone. Twee weken nadat de clip was uitgebracht, kondigde Apple een verlengde iPod-batterijgarantie aan. De toenmalige Apple-woordvoerster Natalie Sequeir ontkende echter elk verband tussen de film en de garantieverlenging en zei dat de beleidswijziging al maanden voordat de clip werd uitgebracht in de maak was. Een Fox News-redacteur noemde de hele affaire een David en Goliath-verhaal.

Tegenwoordig zien we veel oneerlijke pogingen van fabrikanten om de winst te maximaliseren ten koste van de klanten. Een goed voorbeeld zijn bijvoorbeeld printerfabrikanten wier producten de vervanging van toner afdwingen in het geval van laserprinters, hoewel er nog steeds genoeg van is, of in het geval van inkjetprinters, zij kleureninkt mengen in zwart-witafdrukken en vereisen dat alle cartridges tenminste gedeeltelijk vol zijn, hoewel de gebruiker alleen zwart-witte tekst afdrukt. Zelfs Apple is in dit opzicht geen heilige. Gepatenteerde verbindingskabels, RAM- en NAND-flashgeheugens die aan het moederbord zijn gelast, beeldschermen die aan het frame zijn vastgelijmd, dit zijn allemaal anti-consumentenmaatregelen die het onmogelijk maken om sommige componenten gemakkelijk te vervangen in geval van een storing. In plaats daarvan wordt de klant gedwongen het gehele moederbord te vervangen, wat vele malen duurder is.

Dit verhaal gaat echter over kunstmatig verkorte levensduur van producten. Uit eigen ervaring weet ik dat de meeste Apple-producten veel langer meegaan dan producten van concurrerende bedrijven. Ik zie mensen met MacBooks die ouder zijn dan vijf jaar, en mijn 2,5 jaar oude iPhone 4 is bijvoorbeeld nog steeds in uitstekende staat, zelfs qua batterij (afgezien van het vervangen van de Home-knop, valt deze nog onder de garantie). Je betaalt een premie voor Apple-producten, maar in de overgrote meerderheid van de gevallen krijgen we een premiumproduct dat heel lang meegaat, terwijl andere al buiten gebruik zijn. Hetzelfde geldt voor kleding van Armani, ze kosten veel geld, maar ze zullen er zelfs na vele jaren nog zijn

bronnen: Wikipedia, Ceskapozice.cz
.