Advertentie sluiten

Het ontwerp van de huidige MacBook Pro werd voor het eerst geïntroduceerd in 2016. Op het eerste gezicht valt het meteen op. De perfecte pasvorm, smalle displayframes en vooral de nadruk op algehele dunheid zijn een lust voor het oog. Maar het brengt ook een belasting met zich mee in de vorm van problemen en tekortkomingen.

Het allereerste controversiële element dat je ziet na het openen van de hogere MacBook Pro-serie is de Touch Bar. Apple presenteerde het als een innovatieve manier van besturen die draagbare computers een stap verder brengt. Nadat ze echter hun interesse hadden verloren en nuchter waren geworden, ontdekten de meeste gebruikers al snel dat er geen revolutie plaatsvond.

De Touch Bar vervangt vaak alleen de sneltoetsen, die gemakkelijk terug te vinden zijn in de menubalk. Geanimeerde video- of foto-scrolling is effectief, maar de impact ervan op de productiviteit is moeilijk te meten. Bovendien is het aanraakoppervlak moeilijk leesbaar in direct zonlicht. Het is voor veel gebruikers dan ook erg lastig om extra betalen voor een model met Touch Bar te rechtvaardigen.

macbook-pro-touchbar

Een krachtige processor in een dunne behuizing

Apple ging echter door met de besluitvorming en nam met de Touch Bar alleen de nieuwste en krachtigste processors in de gelederen. Quad-core en zes-core Intel Core i5/7/9 zijn dan ook niet te vinden in de basis 13" MacBook Pro of enige andere laptop in het huidige portfolio, afgezien van hogere modellen.

Maar de ingenieurs uit Cupertino onderschatten de wetten van de natuurkunde toen ze zulke krachtige processors in zo’n dun chassis installeerden. Het resultaat is aanzienlijke oververhitting en gedwongen onderklokken van de processor, zodat deze niet volledig oververhit raakt. Paradoxaal genoeg kunnen de prestaties van een premiummodel met een Core i9 en een prijsstijging naar honderdduizend kronen gemakkelijk tegen de limiet van de basisvariant aanlopen. Kleine ventilatoren hebben geen kans om de laptop goed te koelen, dus de enige oplossing is om deze configuratie simpelweg helemaal te vermijden.

Toen Apple de nieuwe MacBook Pro's lanceerde, beloofde het een batterijduur van 10 uur die vergelijkbaar was met die van de vorige generatie. Volgens langdurige feedback van gebruikers kwam alleen het dertien-inch model zonder Touch Bar in de buurt van deze waarde. De anderen zitten ver onder het aangegeven aantal en er is geen probleem om zo'n 5 tot 6 uur batterijduur te verplaatsen.

MacBook Pro 2018FB

Er is al veel geschreven over het ongelukkige toetsenbord. Slank ontwerp met super lage lift en nieuw "vlindermechanisme" hij inde ook zijn belasting. Contact met welk vuil dan ook kan er zelfs voor zorgen dat de betreffende sleutel onbruikbaar wordt. En je hoeft het niet achter de computer op te eten, want zelfs een gewoon haartje kan een probleem veroorzaken.

Het MacBook Pro-ontwerp verliest zijn ziel

Nog het laatste ontdekte probleem is de "flex gate" genoemd naar de kabels die van het moederbord naar het beeldscherm leiden. Apple moest ze vanwege het dunne beeldscherm vervangen door een speciale dunne variant. Het is niet alleen duur, maar helaas ook gevoelig voor mechanische slijtage. Na verloop van tijd, vooral afhankelijk van het aantal keren dat het beeldschermdeksel wordt geopend en gesloten, barsten de kabels. Dit veroorzaakt ongelijkmatige verlichting en een "podiumlamp" -effect.

Alles wat tot nu toe is genoemd, heeft het jaar 2016 en 2017 in de problemen gebracht. Alleen de laatste generatie slaagde erin de schade veroorzaakt door het streven naar de dunst mogelijke laptop gedeeltelijk te herstellen. Het vlindertoetsenbord van de derde generatie heeft speciale membranen, dat volgens de officiële verklaring van Apple het geluid dempt, maar een prettige bijwerking is ook bescherming tegen vuil. Blijkbaar heeft de generatie van 2018 niet eens last van de "flex gate", dankzij de langere kabel die van het moederbord naar het beeldscherm loopt, die ook duurzamer zou moeten zijn.

Aan de andere kant hadden veel fouten voorkomen kunnen worden als Apple zich niet zoveel op een dunne laptop had gericht. Er zou zeker plaats zijn voor meer poorten, die de modellen uit 2015 nog hadden. Velen beweren dan dat de laatste computers met het vertrek van de gloeiende appel en de MagSafe-oplaadconnector ook hun ziel hebben verloren. De vraag is of Apple ooit nog een ‘dikke’ laptop zal produceren.

.