Het ontwerp van de huidige MacBook Pro werd voor het eerst geïntroduceerd in 2016. Op het eerste gezicht valt het meteen op. De perfecte pasvorm, smalle displayframes en vooral de nadruk op algehele dunheid zijn een lust voor het oog. Maar het brengt ook een belasting met zich mee in de vorm van problemen en tekortkomingen.
Het allereerste controversiële element dat je ziet na het openen van de hogere MacBook Pro-serie is de Touch Bar. Apple presenteerde het als een innovatieve manier van besturen die draagbare computers een stap verder brengt. Nadat ze echter hun interesse hadden verloren en nuchter waren geworden, ontdekten de meeste gebruikers al snel dat er geen revolutie plaatsvond.
De Touch Bar vervangt vaak alleen de sneltoetsen, die gemakkelijk terug te vinden zijn in de menubalk. Geanimeerde video- of foto-scrolling is effectief, maar de impact ervan op de productiviteit is moeilijk te meten. Bovendien is het aanraakoppervlak moeilijk leesbaar in direct zonlicht. Het is voor veel gebruikers dan ook erg lastig om extra betalen voor een model met Touch Bar te rechtvaardigen.
Een krachtige processor in een dunne behuizing
Apple ging echter door met de besluitvorming en nam met de Touch Bar alleen de nieuwste en krachtigste processors in de gelederen. Quad-core en zes-core Intel Core i5/7/9 zijn dan ook niet te vinden in de basis 13" MacBook Pro of enige andere laptop in het huidige portfolio, afgezien van hogere modellen.
Maar de ingenieurs uit Cupertino onderschatten de wetten van de natuurkunde toen ze zulke krachtige processors in zo’n dun chassis installeerden. Het resultaat is aanzienlijke oververhitting en gedwongen onderklokken van de processor, zodat deze niet volledig oververhit raakt. Paradoxaal genoeg kunnen de prestaties van een premiummodel met een Core i9 en een prijsstijging naar honderdduizend kronen gemakkelijk tegen de limiet van de basisvariant aanlopen. Kleine ventilatoren hebben geen kans om de laptop goed te koelen, dus de enige oplossing is om deze configuratie simpelweg helemaal te vermijden.
Toen Apple de nieuwe MacBook Pro's lanceerde, beloofde het een batterijduur van 10 uur die vergelijkbaar was met die van de vorige generatie. Volgens langdurige feedback van gebruikers kwam alleen het dertien-inch model zonder Touch Bar in de buurt van deze waarde. De anderen zitten ver onder het aangegeven aantal en er is geen probleem om zo'n 5 tot 6 uur batterijduur te verplaatsen.
Er is al veel geschreven over het ongelukkige toetsenbord. Slank ontwerp met super lage lift en nieuw "vlindermechanisme" hij inde ook zijn belasting. Contact met welk vuil dan ook kan er zelfs voor zorgen dat de betreffende sleutel onbruikbaar wordt. En je hoeft het niet achter de computer op te eten, want zelfs een gewoon haartje kan een probleem veroorzaken.
Het MacBook Pro-ontwerp verliest zijn ziel
Nog het laatste ontdekte probleem is de "flex gate" genoemd naar de kabels die van het moederbord naar het beeldscherm leiden. Apple moest ze vanwege het dunne beeldscherm vervangen door een speciale dunne variant. Het is niet alleen duur, maar helaas ook gevoelig voor mechanische slijtage. Na verloop van tijd, vooral afhankelijk van het aantal keren dat het beeldschermdeksel wordt geopend en gesloten, barsten de kabels. Dit veroorzaakt ongelijkmatige verlichting en een "podiumlamp" -effect.
Alles wat tot nu toe is genoemd, heeft het jaar 2016 en 2017 in de problemen gebracht. Alleen de laatste generatie slaagde erin de schade veroorzaakt door het streven naar de dunst mogelijke laptop gedeeltelijk te herstellen. Het vlindertoetsenbord van de derde generatie heeft speciale membranen, dat volgens de officiële verklaring van Apple het geluid dempt, maar een prettige bijwerking is ook bescherming tegen vuil. Blijkbaar heeft de generatie van 2018 niet eens last van de "flex gate", dankzij de langere kabel die van het moederbord naar het beeldscherm loopt, die ook duurzamer zou moeten zijn.
Aan de andere kant hadden veel fouten voorkomen kunnen worden als Apple zich niet zoveel op een dunne laptop had gericht. Er zou zeker plaats zijn voor meer poorten, die de modellen uit 2015 nog hadden. Velen beweren dan dat de laatste computers met het vertrek van de gloeiende appel en de MagSafe-oplaadconnector ook hun ziel hebben verloren. De vraag is of Apple ooit nog een ‘dikke’ laptop zal produceren.
Je zou kunnen zeggen dat zijn geest langzaam maar zeker uit heel Apple verdampt, en niet alleen uit MacBooks
Ze hebben er geen probleem mee om dit te compenseren door de prijs te verhogen
Geen wonder dat de Mac-verkoop zo inzakt. Te dure laptops, zonder poorten, zonder MacSafe, met een lage batterijduur, met compromissen in processors en met een kleine HDD. Verouderde iMacs, MacPros en beeldschermen worden helemaal niet verkocht. Dit is niet de juiste weg. Ik begrijp niet dat de raad van bestuur van Apple dit in ieder geval niet ziet, terwijl het Cook niets kan schelen.
Nog een heel groot probleem met het toetsenbord voor mij: ze hebben de handige F1-12-toetsen vervangen door een stuk onzin dat de TouchBar heet (er gaat geen dag voorbij dat ik er niet op vloek als het me lukt om wat werk kwijt te raken omdat ervan) - het is een wanhopige poging tot een of ander wow-effect, waarmee ze aan het begin van het millennium de wereld veroverden - maar destijds werd het uitgevonden door de visionaire Jobs, en hij dacht er goed over na...
Ik ben de eigenaar van de beschreven 13″ en drie eerdere versies. Het is triest om te zien hoe een machine die je vreugde bracht, in een tragedie veranderde :(.
Misschien wel het ergste is het verzet.
De vorige versies overleefden de crashes, maar het is gewoon elke dag hard werken.
Het huidige model was, waarschijnlijk vanwege de prijs (60), voor mij een fluitje van een cent.
- na anderhalf jaar stuurde hij het display
– na een jaar en een kwart van het toetsenbord
– en enkele ogenblikken voor de garantie, het display weer
Dit is niet hoe een topproduct zich gedraagt :(
En wat mij het meest teleurstelde, de afwezigheid van een beschermend glas op het scherm; raak gewoon de onderkant van iets hards aan en het scherm barst.
Zelfs als dit ten koste gaat van het verlies van de luxe die het hele ecosysteem mij biedt, zal het volgende model simpelweg niet van Apple zijn.
Ja, HW van Apple is een ramp. Maar het probleem zit hem in het besturingssysteem: ik werk parallel aan Widle en MacOS, en ik moet zeggen dat Widle voor mij een vreselijke teleurstelling is in de parallelle ervaring - en eigenlijk de enige reden om bij Apple te blijven...
Wat mij het meest irriteerde is het nieuwe vlindertoetsenbord, dat break-even draait in de 3e generatie. Het toetsenbord is een heel belangrijk onderdeel van een laptop, en als het niet werkt, dan is de hele lijn laptops met dit toetsenbord het vertrouwen van de klant onwaardig. Ik begrijp niet dat Cook dat niet erg vindt. Als ik macbooks volledig wil afschaffen, is dit niet het gelukkigste marketingpad. Huidige MBA, het is waarschijnlijk mijn laatste macbook van Apple, als je de problemen in het artikel en vooral het toetsenbordmechanisme niet oplost.
Maar is er een alternatief op de markt voor de MacBook Pro 15″ in termen van draagbaarheid (gewicht en zojuist genoemde dikte), batterijduur, chassiskwaliteit, weergavekwaliteit en prestaties allemaal in één? Hoewel mijn collega's en ik probeerden een alternatief te vinden, hebben we er helaas geen gevonden.
Ik heb een pro 15 2018 en ben zeer tevreden, ik herinner me alleen zo nu en dan de mag safe, maar ik ben blij dat de nieuw opgeladen niet oplicht met een diode, anders is al het andere beter, ik vind het artikel en de discussie zeer negatief