Advertentie sluiten

Al drie lange jaren wachten professionals op een nieuwe generatie Mac Pro, omdat de vorige ver achterop raakte bij de andere Macs in Apple's portfolio. USB 3.0, Thunderbolt, dit alles kon lange tijd niet door "professionele" gebruikers worden gebruikt. Al tijdens de WWDC van vorig jaar onthulde het bedrijf eindelijk zijn nieuwe visie op werkstations met een onconventioneel uiterlijk en fantastische parameters, hoewel de cilindrische machine pas de afgelopen weken klanten bereikte. Omdat de Mac Pro uitsluitend voor professionals bedoeld is, hebben we een vriendelijke Britse ontwikkelaar om een ​​recensie gevraagd, en hij heeft deze ons na twee weken gebruik gegeven.


Een groot deel van de Mac Pro-gebruikers zijn creatieve mensen die dagelijks video's bewerken, animaties maken of grafisch werk doen. Ik ben geen typische vertegenwoordiger van deze groep professionals. In plaats daarvan draait mijn werk vooral om het compileren van code, het opbouwen van de gebruikerservaring, het analyseren, enzovoort. Eerlijk gezegd zou een fatsoenlijke iMac voor veel mensen genoeg zijn voor deze klus, maar met de nieuwe Mac Pro kan ik veel sneller vinden wat ik nodig heb.

Dus waarom Mac Pro? Snelheid is voor mij altijd de eerste vereiste geweest, maar ook de uitbreiding van randapparatuur speelde een grote rol. De vorige Mac Pro die ik bezat (model uit begin 2010) had waarschijnlijk de meeste uitbreidingspoorten en de meeste opties voor het aansluiten van externe apparaten toen hij uitkwam. Lang voordat opslag in de cloud populair was, vertrouwde ik op snelle externe harde schijven die ik in de loop der jaren had verzameld, inclusief nieuwere SSD's, en ik kon ze allemaal gebruiken met de Mac Pro. Het maken van RAID-schijven was eenvoudig op de oude Mac Pro dankzij de flexibiliteit en de mogelijkheid om de interne harde-schijfsleuven te gebruiken, en de ondersteuning voor externe apparaten via snelle FireWire was een zegen. Dit was met geen enkele andere Mac mogelijk.

Ontwerp en hardware

Net als het vorige model biedt de nieuwe Mac pro de breedste configuratiemogelijkheden van alle Apple-computers. Het basismodel, dat 75 kronen kost, zal een quad-core Intel Xeon E000-processor, 5 GHz, twee AMD FirePro D3,7 grafische kaarten met 300 GB geheugen en een snelle 2 GB SSD-schijf bieden. Een Mac Pro is voor een professional een eenmalige investering; je zult hem niet zo vaak vervangen als een mobiele telefoon, en voor mijn eigen behoeften was het onmogelijk genoegen te nemen met alleen de basisversie. De configuratie die in deze recensie wordt behandeld, biedt vrijwel de hoogste prestaties die bij Apple kunnen worden gekocht: een 256-core Intel Xeon E12-5 v2697 2 MHz, 2700 GB 32 MHz DDR1866 RAM, een 3 TB SSD met een PCIe-bus en een dubbele AMD FirePro D1 grafische kaart met 700 GB VRAM. Het was de bedoeling dat in de toekomst drie 6K-monitoren van stroom zouden moeten worden voorzien, en de extra grafische kracht was een voor de hand liggende upgrade, net als de maximale rekenkernen van de CPU voor snelle compilatie en simulatie.

De bovenstaande configuratie kost in totaal 225 kronen, wat zelfs voor doorgewinterde professionals niet bepaald een kleine investering is. Als je echter alleen naar de hardware zelf kijkt, is de Mac Pro niet echt duur. Net zoals bij hardware het geheel beter is dan de som der delen, geldt hetzelfde voor de prijs. De processor alleen al kost 000 CZK, de gelijkwaardige FirePro W64 grafische kaart (de D000 is slechts een aangepaste versie) kost 9000 per stuk, en Apple gebruikt er twee. Alleen al de prijs van de processor en grafische kaart overtreft de prijs van een complete computer. Met andere componenten (SSD-schijf - ongeveer 700 CZK, RAM - 90 CZK, moederbord - 000 CZK,...) zouden we gemakkelijk boven de 20 CZK kunnen komen. Is de Mac Pro nog steeds duur?

De Mac Pro arriveerde anderhalve maand na de bestelling in december. De eerste indruk werd al gemaakt tijdens het uitpakken, waar Apple berucht om is. Hoewel de meeste producten niet zoveel aanvoelen als je ze uit de doos haalt en hoe vaak je de doos moet scheuren of vernietigen om zelfs maar bij de inhoud te komen, was de ervaring met de Mac Pro precies het tegenovergestelde. Het lijkt erop dat hij eigenlijk alleen uit de doos wil komen zonder dat je al te hard je best hoeft te doen.

De computer zelf is het toppunt van hardware-engineering, tenminste wat desktop-boxcomputers betreft. Apple slaagde erin zijn krachtigste computer in een compact ovaal met een diameter van 16,7 cm en een hoogte van 25 cm te passen. De nieuwe Mac Pro zou vier keer zoveel ruimte in beslag nemen als de oude versie in doos.

Het oppervlak is gemaakt van zwart geanodiseerd aluminium, dat overal ongelooflijk glanzend is. De buitenbehuizing is afneembaar en biedt gemakkelijke toegang tot de binnenkant van de computer. In het bovenste gedeelte, dat een beetje op een prullenbak lijkt, zit eigenlijk een ventilatieopening voor het afvoeren van warme lucht, via de spleten in het onderste gedeelte wordt koude lucht uit de omgeving aangezogen. Het is eigenlijk een ingenieus koelsysteem, waar we later op terugkomen. U kunt de voor- en achterkant van de computer gemakkelijk herkennen aan de connectoren. De Mac Pro draait op de basis en als je hem 180 graden draait, licht het gebied rond de poorten op. Je zult dit waarschijnlijk niet vaak doen, vooral niet in het donker, maar het is toch een leuk trucje.

Onder de aansluitingen vind je vier USB 3.0-poorten, zes Thunderbolt 2-poorten (met een dubbele doorvoer vergeleken met de vorige generatie), twee Ethernet-poorten (standaard voor Mac Pro), een gemeenschappelijke uitgang voor luidsprekers met 5.1-audio-ondersteuning en een ingang voor een microfoon, hoofdtelefoonuitgang en HDMI. De Mac Pro wordt ook geleverd met een speciale netwerkkabel die in de achterkant van de computer past, maar het gebruik van een standaardkabel is niet uitgesloten.

Terwijl de oudere Mac Pro grotendeels uitbreidbaar was met PCI-slots en schijfslots, biedt het nieuwe model een dergelijke uitbreiding niet. Het is een prijs voor aanzienlijk kleinere afmetingen, maar het is niet zo dat Apple de uitbreidbaarheid volledig heeft genegeerd. In plaats daarvan probeert het andere fabrikanten ertoe aan te zetten om over te stappen op Thunderbolt, en daarom heeft het ook zes poorten. De Mac Pro is bedoeld als een soort hub voor al je uitbreidingen en externe randapparatuur, in plaats van als een doos waarin ze worden bewaard.

Na het verwijderen van de buitenbehuizing, wat mogelijk is door op de knop op de rand te drukken die de behuizing losmaakt, is het vrij eenvoudig om bij de binnenkant van de computer te komen. De meeste zijn vervangbaar, net als de meer professionele machines van Apple. De processor is ingebed in een standaard socket, het RAM-geheugen kan eenvoudig worden verwijderd en ook de grafische kaarten kunnen worden vervangen. Als u echter van plan bent uw Mac Pro in de toekomst op deze manier te upgraden, houd er dan rekening mee dat de meeste randapparatuur op maat wordt gemaakt. Zo zijn de grafische kaarten aangepaste versies van de FirePro uit de W-serie, terwijl het RAM-geheugen over een speciale temperatuursensor beschikt, zonder welke de koeling nog steeds op volle capaciteit zou draaien. U kunt dus alleen upgraden met randapparatuur die uitsluitend compatibel is met Mac Pro.

Ter verduidelijking: alleen het RAM-geheugen kan echt door de gebruiker worden vervangen; de andere componenten – SSD, processor, grafische kaarten – zijn vastgeschroefd met sterkopschroeven en vereisen een meer geavanceerde montage. De flash-SSD is nog steeds gemakkelijk toegankelijk, vastgeschroefd met slechts één schroef aan de buitenkant van het bord, maar met een eigen connector. Op CES 2014 kondigde OWC echter de productie aan van SSD's met deze connector voor Macs. Het vervangen van de processor zou meer werk zijn, namelijk het demonteren van een hele zijde, echter dankzij de standaard LGA 2011 socket. Het vervangen van de GPU is praktisch onmogelijk, aangezien Apple hier op maat gemaakte kaarten gebruikt die in het compacte chassis van de Mac Pro passen.

Je krijgt het gevoel dat Apple geïnspireerd is door origami; het moederbord is in drie delen verdeeld en vastgeschroefd aan een driehoekige koelkern. Het is een slim ontwerp, maar vrij duidelijk als je erover nadenkt. De manier waarop warmte uit de afzonderlijke componenten wordt gehaald en naar de bovenste ventilatieopening wordt geleid en naar buiten wordt geblazen, is een genie op het gebied van hardware-engineering, dat is waar.

Eerste lancering en eerste problemen

De Mac Pro liet me onder de indruk zodra ik op de aan/uit-knop drukte en de 4K Sharp-monitor aansloot. Ik ben misschien gewend geraakt aan het constante gezoem dat uit het oude model kwam, maar afgaande op de stilte moest ik controleren of de computer daadwerkelijk draaide. Er was geen brom of geluid van de luchtstroom merkbaar, zelfs niet als ik mijn oor dichterbij hield. Zonder de hulp van het beeldscherm verhinderde alleen de warme bries die van de bovenkant van de computer stroomde de werking van de computer. De Mac Pro is werkelijk doodstil, en voor het eerst sinds jaren hoorde ik andere geluiden uit de kamer komen die werden overstemd door de ventilator van het oude model.

Een nogal aangename verrassing was de vaak verwaarloosde ingebouwde luidspreker. Op de originele Mac Pro was de kwaliteit van de geluidsweergave helemaal niet goed, je zou zeggen belabberd, vooral omdat het uit de computer kwam. Toen ik de nieuwe Mac aansloot, vergat ik mijn externe luidsprekers aan te sluiten, en toen ik daarna een video op mijn computer afspeelde, werd ik verrast door een helder, hard geluid dat van achter de monitor kwam waar de Mac Pro was geplaatst. Hoewel ik een klassiek raspend geluid had verwacht, kon ik bij de Mac Pro op geen enkele manier zeggen dat het om een ​​ingebouwde luidspreker ging. Ook hier is het perfectionisme van Apple goed te zien. We zien zo’n aanzienlijke verbetering van iets dat zo zelden wordt gebruikt als de interne luidspreker van slechts een paar fabrikanten. Het geluid is zo goed dat ik niet eens de moeite heb genomen om externe luidsprekers aan te sluiten. Niet dat het een kwaliteitsluidspreker zal overtreffen, maar als je geen muziek of video produceert, is het ruim voldoende.

De vreugde duurde tot het moment waarop de data van de oude machine gemigreerd moesten worden. Met een back-up op een externe harde schijf (7200 rpm) had ik een back-up van ongeveer 600 GB klaar, en na het starten van de Migratieassistent kreeg ik de melding dat de overdracht binnen 81 uur voltooid was. Omdat dit een poging was om via Wi-Fi over te dragen, was ik niet zo verrast, en daarna probeerde ik Ethernet te gebruiken en een back-up te maken vanaf een aanzienlijk snellere SSD. De resterende 2 uur die de Migratieassistent rapporteerde waren zeker positiever dan de vorige schatting, maar na 16 uur met nog steeds twee uur te gaan, raakte mijn geduld op.

Mijn hoop was nu gevestigd op FireWire-overdracht, helaas mist de Mac Pro de juiste poort, dus moest er een verloopstuk worden gekocht bij de dichtstbijzijnde dealer. De volgende twee verloren reisuren leverden echter niet veel resultaat op - de weergave bleef de volgende bijna de hele dag onveranderd met een schatting van "rond de 40 uur". Er gingen dus twee dagen verloren met het overbrengen van gegevens en instellingen, allemaal vanwege het ontbreken van uitbreidingsslots en bepaalde poorten. De oudere Mac Pro had geen Thunderbolt, terwijl de nieuwe geen FireWire had.

Uiteindelijk is de hele installatie opgelost op een manier die ik eigenlijk niemand zou aanraden. Ik had een ongebruikte SSD van een oude Mac. Daarom heb ik een externe USB 3.0-schijf uit elkaar gehaald en deze vervangen door mijn oude SSD-schijf, zodat ik deze rechtstreeks op de Mac Pro kon aansluiten met een theoretische overdrachtssnelheid van maximaal 5 Gbps. Na alle andere pogingen die veel tijd en geld kosten, nadat Time Machine, FireWire en een extern USB 3.0-apparaat uitvielen, bleek deze DIY het meest effectief. Na vier uur lukte het mij eindelijk om 3.0 GB aan bestanden over te zetten met een zelfgemaakte externe SSD schijf met USB 600.

macht

Het domein van de nieuwe MacU Pro zijn ongetwijfeld de prestaties, die worden geleverd door de Intel Xeon E5-processor op de Ivy Bridge-architectuur, een paar AMD FirePro grafische kaarten en een aanzienlijk snellere SSD die gebruik maakt van de PCIe-bus met een hogere doorvoer dan SATA toestaat. . Zo ziet de prestatievergelijking van het oude Mac Pro-model (hoogste configuratie, 12 cores) eruit met de nieuwe versie gemeten door GeekBench:

De rijsnelheid zelf is ook opmerkelijk. Na de BlackMagic Disk Speed ​​Test bedroeg de gemiddelde leessnelheid 897 MB/s en de schrijfsnelheid 852 MB/s, zie onderstaande figuur.

Hoewel Geekbench goed is voor algemene vergelijkingen van computerprestaties, zegt het niet veel over de prestaties van de Mac Pro zelf. Voor een praktische test heb ik een van de grotere projecten in Xcode genomen die ik gewoonlijk compileer en de compileertijd op beide machines vergeleken. Dit specifieke project bevat ongeveer 1000 bronbestanden, inclusief subprojecten en raamwerken die zijn samengesteld als onderdeel van een enkele binaire code. Elk bronbestand vertegenwoordigt enkele honderden tot enkele duizenden regels code.

De oude Mac Pro compileerde het hele project in totaal 24 seconden, terwijl het nieuwe model er 18 seconden over deed, een verschil van ongeveer 25 procent voor deze specifieke taak.

Ik merk een nog grotere snelheid bij het werken met XIB-bestanden (formaat voor Interface Builder in Xcode). Op een Mac Pro uit 2010 duurt het 7-8 seconden om dit bestand te openen, en vervolgens nog eens 5 seconden om terug te gaan om door de bronbestanden te bladeren. De nieuwe Mac Pro verwerkt deze handelingen in respectievelijk twee en 1,5 seconde, de prestatieverbetering is in dit geval meer dan drievoudig.

Video bewerking

Videobewerking is ongetwijfeld een van de gebieden waarop de nieuwe Mac Pro het meeste nut zal hebben. Daarom vroeg ik een bevriende productiestudio die zich bezighoudt met videobewerking om hun indrukken van de prestaties, die ze enkele weken konden testen met een vergelijkbare configuratie, zij het alleen met een octa-core versie van de processor.

Macs gaan over het algemeen over optimalisatie, en dit is waarschijnlijk het meest voor de hand liggend op de Mac Pro. Het gaat niet alleen om het optimaliseren van het besturingssysteem, maar ook om applicaties. Pas onlangs heeft Apple zijn professionele bewerkingsprogramma Final Cut Pro X geüpdatet om optimaal te profiteren van de prestaties van de Mac Pro, en de optimalisaties zijn echt merkbaar, vooral bij applicaties die nog niet zijn geoptimaliseerd, zoals Adobe Premiere Pro CC.

In Final Cut Pro had de Mac Pro er geen probleem mee om vier ongecomprimeerde 4K-clips (RED RAW) tegelijkertijd in realtime af te spelen, zelfs met een aantal toegepaste effecten, waaronder veeleisender effecten zoals onscherpte. Zelfs toen was de frameratereductie niet merkbaar. Terugspoelen en springen van plaats naar plaats in de beelden verliep ook soepel. Een merkbare daling kon pas worden opgemerkt na het omschakelen van de instellingen van de beste prestaties naar de beste beeldkwaliteit (modus met volledige resolutie). Het importeren van een RED RAW 1,35K-video van 4 GB duurde ongeveer 15 seconden, 2010 seconden op een Mac Pro 128. Het renderen van een 4K-video van één minuut (met h.264-compressie) duurde in Final Cut Pro ongeveer 40 seconden, ter vergelijking: het oudere model had ruim twee keer zoveel tijd nodig.

Bij Premiere Pro is het een heel ander verhaal, dat nog geen update heeft gekregen van Adobe die de software gereed zou maken voor specifieke Mac Pro-hardware. Hierdoor kan het geen twee grafische kaarten gebruiken en wordt het meeste computerwerk aan de processor overgelaten. Als gevolg hiervan blijft het zelfs achter op het oude model uit 2010, dat bijvoorbeeld sneller omgaat met exporteren, en het allerbelangrijkste: het speelt niet eens een enkele ongecomprimeerde 4K-video in volledige resolutie af, en moet worden teruggeschaald naar 2K voor vloeiend afspelen.

Het is ook vergelijkbaar in iMovie, waar het oudere model video sneller kan renderen en betere prestaties per core heeft vergeleken met de nieuwe Mac Pro. De kracht van de nieuwe machine is alleen zichtbaar als er meer processorkernen bij betrokken zijn.

Ervaring met 4K en een Sharp monitor

Ondersteuning voor 4K-uitvoer is een van de andere voordelen van de nieuwe Mac Pro, daarom heb ik ook een nieuwe 32-inch 4K-monitor besteld als onderdeel van mijn bestelling Scherpe 32" PN-K321, die Apple in zijn online winkel aanbiedt voor 107 kronen, d.w.z. voor een prijs die zelfs een hogere computerconfiguratie overtreft. Ik verwachtte dat het beter zou zijn dan welke monitor dan ook waarmee ik ooit heb gewerkt.

Maar helaas bleek het eigenlijk om een ​​gewoon LCD-scherm met LED-achtergrondverlichting te gaan, dus niet om een ​​IPS-paneel dat je bijvoorbeeld in Apple Cinema-monitoren of Thunderbolt-monitoren aantreft. Hoewel hij de eerder genoemde LED-achtergrondverlichting heeft, wat een verbetering is ten opzichte van de CCFL-technologie, zou ik voor de prijs waar Sharp voor komt niets anders verwachten dan een IPS-paneel.

Maar zelfs als de monitor de beste zou zijn, zou deze helaas niet erg geldig zijn voor de Mac Pro. Het bleek dat de 4K-ondersteuning behoorlijk slecht is in Mac Pro, of beter gezegd in OS X. In de praktijk betekent dit dat Apple bijvoorbeeld lettertypen niet voldoende schaalt voor hoge resolutie. Alle elementen waren ongelooflijk responsief, inclusief items in de bovenste balk en pictogrammen, en ik zit nog geen halve meter van de monitor verwijderd. Geen optie om een ​​werkende resolutie in het systeem in te stellen, geen hulp van Apple. Ik zou zeker meer verwachten voor zo'n duur apparaat. Paradoxaal genoeg wordt betere 4K-ondersteuning geboden door Windows 8 in BootCamp.

Zo ziet Safari eruit op een 4K-monitor

Ik had ook de gelegenheid om de monitor te vergelijken met de vorige Dell UltraSharp U3011 monitor met led-achtergrondverlichting en een resolutie van 2560 x 1600. De scherpte van het 4K-scherm was niet beter, sterker nog, het was moeilijk om enig verschil te merken, behalve dat de tekst was onaangenaam wazig op de Sharp. Het verlagen van de resolutie om de elementen te vergroten resulteerde in een nog slechtere weergave en verminderde scherpte, dus niets onverwachts. Momenteel is de Mac Pro dus zeker niet geschikt voor 4K, zelfs niet met de nieuwste bètaversie van OS X 10.9.1, en Apple doet zichzelf niet bepaald een goede naam door nietsvermoedende klanten dit veel te dure LCD-scherm als optioneel item in hun bestelling aan te bieden.

Záver

De naam Mac Pro doet al vermoeden dat het een toestel voor professionals is. De prijs doet dat ook vermoeden. Dit is geen klassieke desktopcomputer, maar eerder een werkstation dat wordt gebruikt door productie- en opnamestudio's, ontwikkelaars, animators, grafische kunstenaars en andere professionals voor wie computer- en grafische prestaties de alfa en omega van hun werk zijn. De Mac Pro zou ongetwijfeld ook een uitstekende speelautomaat zijn, hoewel maar weinig games het potentieel van de grafische kaarten volledig zouden kunnen benutten vanwege het gebrek aan optimalisatie voor deze specifieke hardware tot nu toe.

Het is zonder twijfel de krachtigste computer die Apple ooit heeft gemaakt, vooral in hogere configuraties, en mogelijk een van de krachtigste computers op de consumentenmarkt in het algemeen met 7 TFLOPS. Hoewel de Mac Pro compromisloze rekenkracht biedt, is hij niet zonder enkele tekortkomingen. Waarschijnlijk de grootste is de waardeloze ondersteuning voor 4K-monitoren, maar Apple kan dat oplossen met een OS X-update, zodat er niets verloren gaat. Eigenaars van oudere modellen zullen waarschijnlijk niet blij zijn met het gebrek aan slots voor schijven en PCI-randapparatuur; in plaats daarvan zullen veel kabels van de Mac naar externe apparaten lopen.

In veel programma's zul je waarschijnlijk niet eens een prestatieverbetering merken, tenminste totdat ze specifiek voor de Mac Pro zijn geoptimaliseerd. Hoewel Final Cut Pro X het beste uit zowel de CPU als de GPU zal halen, zullen er weinig of geen prestatieveranderingen zijn in Adobe-producten.

Wat de hardware betreft is de Mac Pro het toppunt van hardware-engineering, en Apple is een van de weinige bedrijven die zoveel middelen in een product voor een zeer specifieke (en niet zo grote) markt kan stoppen. Apple heeft echter altijd heel dicht bij professionals en artiesten gestaan, en de Mac Pro getuigt van de toewijding van degenen die het bedrijf tijdens de ergste crisis overeind hebben gehouden. Professionele creatievelingen en Macs gaan hand in hand, en het nieuwe werkstation is wederom een ​​geweldige schakel, verpakt in een slank, compact ovaal chassis.

De nee-zeggers zeggen dat Apple sinds de introductie van de iPad geen echt revolutionair product heeft bedacht, maar dat de Mac Pro net zo revolutionair is, tenminste onder desktopcomputers, al was het maar voor een selecte groep mensen. De drie jaar wachten waren het echt waard.

[one_half last="nee"]

výhody:

[Checklist]

  • Compromisloze prestaties
  • Dimensies
  • Kan worden geüpgraded
  • Stille werking

[/checklist][/one_half]
[one_half last="ja"]

nadelen:

[slechte lijst]

  • Slechte 4K-ondersteuning
  • Geen uitbreidingsslots
  • Lagere prestaties per kern

[/badlijst][/one_half]

Update: nauwkeurigere informatie toegevoegd over het bewerken van 4K-video en het gedeelte over de Sharp-monitor met betrekking tot weergavetechnologie aangepast.

Auteur: F. Gilani, externe medewerker
Vertaling en verwerking: Michal Ždanský
.