Daniël Hruska Het eerste toestel met Apple's eigen chip was de iPad in 2010. Destijds bevatte de A4-processor één enkele kern en de prestaties ervan zijn helemaal niet te vergelijken met de huidige generatie. Sinds vijf jaar gaan er ook geruchten rond over de integratie van deze chips in Mac-computers. Omdat mobiele chips elk jaar snel hun prestaties verbeteren, is hun inzet op desktops een zeer interessant onderwerp.
De 64-bits A7-processor van vorig jaar werd al bestempeld als "desktopklasse", wat betekent dat hij meer op grote processors lijkt dan op mobiele processors. De nieuwste en krachtigste processor - A8X - werd in de iPad Air 2 gestopt. Hij heeft drie kernen, bevat drie miljard transistors en de prestaties zijn vergelijkbaar met de Intel Core i5-4250U uit de MacBook Air medio 2013. Ja, synthetische benchmarks zeggen niets over de werkelijke snelheid van het apparaat, maar ze kunnen velen in ieder geval misleiden dat de huidige mobiele apparaten slechts gepolijste inkt met een aanraakscherm zijn.
Apple kent zijn eigen ARM-chips echt, dus waarom zou u uw computers er ook niet mee uitrusten? Volgens KGI Securities-analist Ming-Chi Kuo zouden we de eerste Macs al in 2016 op ARM-processors kunnen zien draaien. De eerste capabele processor zou de 16 nm A9X kunnen zijn, gevolgd door de 10 nm A10X een jaar later. De vraag rijst: waarom zou Apple besluiten deze stap te zetten terwijl processors van Intel naar de top stomen?
Waarom ARM-processors zinvol zijn
De eerste reden zal Intel zelf zijn. Niet dat daar iets mis mee is, maar Apple heeft altijd het motto gevolgd: ‘Een bedrijf dat software ontwikkelt, moet ook zijn hardware maken.’ Zo’n staat heeft zijn voordelen: je kunt zowel software als hardware altijd tot op het hoogste niveau optimaliseren. De afgelopen jaren heeft Apple dit direct aangetoond.
Het is geen geheim dat Apple graag de controle heeft. Het sluiten van Intel zou een vereenvoudiging en stroomlijning van het hele productieproces betekenen. Tegelijkertijd zouden de productiekosten van chips hierdoor dalen. Hoewel de huidige relatie tussen de twee bedrijven meer dan positief is, vertrouw je liever niet op elkaar als je weet dat je hetzelfde tegen lagere kosten kunt produceren. Bovendien beheert u alle toekomstige ontwikkelingen volledig zelf, zonder dat u afhankelijk bent van een derde partij.
Misschien heb ik het te kort gehouden, maar het is waar. Bovendien zou het niet de eerste keer zijn dat er een verandering van processorfabrikant zou plaatsvinden. In 1994 was er een overgang van Motorola 68000 naar IBM PowerPC en in 2006 naar Intel x86. Apple is absoluut niet bang voor verandering. In 2016 is het tien jaar geleden dat de overstap naar Intel plaatsvond. Tien jaar in de IT is lang, er kan van alles veranderen.
De computers van vandaag hebben voldoende kracht en kunnen worden vergeleken met auto's. Elke moderne auto brengt u zonder problemen van punt A naar punt B. Als u regelmatig rijdt, koop dan degene met de beste prijs/prestatieverhouding. Deze zal u goed van pas komen tegen een betaalbare prijs. Rijd je vaak en verder, koop dan een auto in een hogere klasse en eventueel met een automaat. De onderhoudskosten zullen echter iets hoger zijn. Off-road kun je zeker iets kopen met een 4×4-aandrijving of een gewone terreinwagen, maar het zal regelmatig wennen en de exploitatiekosten zullen hoog zijn.
Het punt is dat een kleine auto of een auto uit de lagere middenklasse voor de meesten ruimschoots voldoende is. Analoog is voor de meeste gebruikers een "gewone" laptop voldoende om video's van YouTube te bekijken, foto's te delen op Facebook, e-mail te checken, muziek af te spelen, een document in Word te schrijven, een pdf af te drukken. Apple's MacBook Air en Mac mini zijn ontworpen voor dit soort gebruik, hoewel ze uiteraard ook kunnen worden gebruikt voor activiteiten die meer prestatie vereisen.
Meer veeleisende gebruikers kiezen liever voor een MacBook Pro of een iMac, die immers meer prestaties leveren. Dergelijke gebruikers kunnen al video's bewerken of met afbeeldingen werken. De meest veeleisende van de veeleisende reeks voor compromisloze prestaties tegen een passende prijs, namelijk de Mac Pro. Er zullen er een orde van grootte minder zijn dan alle andere genoemde modellen, net zoals er veel minder met terreinauto's wordt gereden dan met Fabia, Octavia en andere populaire auto's.
Dus als Apple in de nabije toekomst een ARM-processor kan produceren die aan de behoeften van zijn gebruikers kan voldoen (in eerste instantie blijkbaar minder veeleisend), waarom zou hij deze dan niet gebruiken om OS X op te draaien? Zo'n computer zou een lange batterijduur hebben en zou blijkbaar ook passief gekoeld kunnen worden, aangezien hij minder energie-intensief is en minder "opwarmt".
Waarom ARM-processors geen zin hebben
Macs met ARM-chips zijn mogelijk niet krachtig genoeg om een Rosetta-achtige laag uit te voeren om x86-applicaties uit te voeren. In dat geval zou Apple helemaal opnieuw moeten beginnen en zouden ontwikkelaars hun apps met veel moeite moeten herschrijven. Of ontwikkelaars van vooral populaire en professionele applicaties bereid zouden zijn deze stap te zetten valt moeilijk te betwisten. Maar wie weet heeft Apple misschien een manier gevonden om x86-apps soepel te laten werken op "ARM OS X".
De symbiose met Intel werkt perfect, er is geen reden om iets nieuws te bedenken. De processors van deze siliciumgigant behoren tot de top, en met elke generatie nemen hun prestaties toe bij een lager energieverbruik. Apple gebruikt een Core i5 voor de laagste Mac-modellen, een Core i7 voor duurdere modellen of een aangepaste configuratie, en de Mac Pro is uitgerust met zeer krachtige Xeons. Je krijgt dus altijd voldoende stroom, een ideale situatie. Apple zou in een situatie terecht kunnen komen waarin niemand zijn computers wil hebben als het de relatie met Intel verbreekt.
Dus hoe zal het zijn?
Natuurlijk weet niemand buiten dat. Als ik de hele situatie vanuit het standpunt van Apple zou bekijken, zou ik dat zeker leuk vinden eenmaal soortgelijke chips werden in al mijn apparaten geïntegreerd. En als ik ze voor mobiele apparaten kan ontwerpen, zou ik hetzelfde ook voor computers willen oefenen. Ze doen het momenteel echter uitstekend, zelfs met de huidige processors, die mij stabiel worden geleverd door een sterke partner, hoewel de release van de aanstaande nieuwe 12-inch MacBook Air mogelijk is uitgesteld, juist vanwege Intel's vertragingen bij de introductie van de nieuwe generatie processors.
Kan ik processors meenemen die krachtig genoeg zijn, op zijn minst op het niveau van die in de Macbook Air? Zo ja, zal ik ARM later ook op professionele computers kunnen inzetten (of kunnen ontwikkelen)? Ik wil geen twee soorten computers hebben. Tegelijkertijd heb ik de technologie nodig om x86-applicaties op een ARM Mac te draaien, omdat gebruikers hun favoriete applicaties willen gebruiken. Als ik het heb en ik weet zeker dat het zal werken, zal ik een ARM-gebaseerde Mac uitbrengen. Anders blijf ik voorlopig bij Intel.
En misschien wordt het uiteindelijk wel heel anders. Wat mij betreft: het maakt mij niet zoveel uit welk type processor in mijn Mac gebruikt wordt, zolang deze maar krachtig genoeg is voor mijn werk. Dus als een fictieve Mac een ARM-processor zou bevatten met prestaties die gelijkwaardig zijn aan die van een Core i5, zou ik er geen enkel probleem mee hebben om hem niet te kopen. Hoe zit het met jou, denk je dat Apple in staat is om de komende jaren een Mac met zijn processor te lanceren?
ARM betekent dat je 99.9% van de bruikbare software weggooit en de computer alleen gebruikt voor het lezen van e-mail, Facebook en Angry Birds (ja, ik overdrijf graag), en ik hoop dat niemand die geen totale lul is, dat zal toestaan. Overstappen naar Intel heeft de zaken een stuk eenvoudiger gemaakt. Er gaan immers nogal wat mensen uit de wetenschappelijke wereld naar Macy. Dat is mijn mening.
De overstap naar ARM betekent een groot verlies aan compatibiliteit en een nog grotere druk in een strak bewaakt ecosysteem van vooraf geselecteerde applicaties. Voeg daarbij de plannen om de USB-poort uit de Macbook Air te verwijderen en andere ideeën, en het resultaat is een computer die alleen compatibel zal zijn met zichzelf, en misschien zelfs dan. Voor mij zou het het einde betekenen van MAC zoals ik het graag zie:-( Maar wie weet, verandering is leven...
Waarom hebben Intel de zwakste iMac en mini als hun prestaties net zo zwak zijn als die van de vorige generatie?
Voor mij is het testen van tenminste deze modellen en het in dezelfde richting gaan als met Retina een geleidelijke overstroming van de productlijn.
Je vergeet een beetje de komende generatie Intel Core M-processors...
herhaalt de geschiedenis zich?
Ik geloof dat het zeer binnenkort zal komen. Het zou mij niet verbazen als het de verwachte lucht was. Het is een apparaat voor de massa die niet veel werk doet, maar liever plezier heeft en een kopje koffie drinkt. Ik kan me ook een soort emulator voor x86 voorstellen en aangezien Apple er is, haasten de meeste ontwikkelaars zich om als eersten hun software opnieuw te maken voor de nieuwe hardware. Flusbrok zal daarheen gaan, dus waarom niet? :-)
Ik denk dat het enige nadeel de incompatibiliteit met de oude software zou zijn.
Een voordeel is bijvoorbeeld een mogelijke prijsdaling. Zelfs voor de goedkoopste Macs kost een Intel-processor met chipset vanaf 250 dollar. Apple kan A8-, A9-, ...-processors maken onder de 50 USD.
Een ander voordeel zou zijn om de Metal graphics API op Macs te gebruiken. De prestaties van de quad-core A8 zouden met de huidige graphics ergens op het niveau van de nieuwste gameconsoles liggen.
Basisversies van Macs zouden ARM-processors kunnen hebben, en de krachtigste Macs zouden nog steeds op Intel-processors kunnen blijven. Apple heeft een eigen app store en een eigen ontwikkelomgeving met een eigen vertaler. Programma's die momenteel alleen gebruik maken van de standaard API van Apple zouden eenvoudig te vertalen zijn voor ARM-processors.
Later zouden de krachtigste versies van Macs ARM- en Intel-processors kunnen hebben. OS X- en iLife- en iWorks-programma's zouden op ARM-processors draaien en Photoshop, Premiere, Final Cut en andere programma's zouden nog steeds op Intel-processors draaien.
Helaas zou het nadeel ook de incompatibiliteit met de nieuwe software zijn.
Waarom zou er incompatibiliteit zijn met nieuwe software? Ik schrijf een programma voor OS X, compileer het voor Intel en ARM en stuur het naar de App Store. Als ik alleen gebruik maak van wat de API van Apple biedt, dan kan daar geen probleem mee zijn. Als ik iets speciaals gebruik voor een Intel-processor, werkt het natuurlijk niet. Afgezien van professionele software die hoge prestaties vereist, is daar geen reden voor.
De gebruiker start de App Store, downloadt de versie van het programma voor zijn processor en gebruikt deze.
Ik heb ooit een artikel gelezen dat toen ze OS X op een Intel-processor probeerden, ze de duurste Sony Vaio kochten die ze in de winkel konden vinden, en dat het binnen twee dagen werkte. Binnen twee weken kwamen zelfs de basisprogramma's van Apple.
De belangrijkste vraag is in hoeverre Apple de werking van x86-programma's op ARM zou kunnen garanderen. Zeker voor bedrijfsgebruik is in ieder geval af en toe gebruik van iets uit Windows essentieel. Dus als x86 Windows-virtualisatie op ARM zou kunnen werken zonder merkbaar prestatieverlies, zou het gebruikers blijkbaar niet zoveel schelen welke processor er fysiek aanwezig is. Maar ik ben bang dat dit niet mogelijk zou zijn zonder de noodzaak van emulatie en de daarmee gepaard gaande aanzienlijke prestatiedaling. Maar wie weet. Cupertino slaagde er bijvoorbeeld in een ideale manier te vinden om de processorarchitectuur zo te emuleren dat de hoge prestaties en energie-efficiëntie van een dergelijke oplossing behouden bleven.
Apple hoeft het niet te beveiligen. Hij heeft al een eigen appstore. Het is voldoende om ervoor te zorgen dat ontwikkelaars de tijd hebben om hun programma's aan te passen aan ARM, wat geen probleem zou moeten zijn. En op een gegeven moment zal ik zeker Macs met Intel-processors verkopen.
Volgend jaar zou er een nieuwe ARM-kern moeten zijn en de prestaties zouden 3.5 keer hoger moeten zijn dan de huidige, dus emulatie zou kunnen worden overwonnen.
Ik kan me voorstellen dat Apple volgend jaar op WWDC OS X op ARM-processors zal introduceren, ontwikkelaars een mac mini met een ARM-processor zal aanbieden om hun programma's te testen, en ergens een half jaar voor Kerstmis basisversies van de mac mini zullen gaan verkopen. , macbook air en iMac met ARM-processors. En een jaar later laat Intel processors alleen achter in de 15″ macbook pro, 27″ iMac en Mac Pro. En soms laat Intel de processor over 2-3 jaar alleen in de Mac Pro achter.
Waarom de onverenigbaarheid? Windows 10 draait nu ook op ARM. Trď is een nieuwe versie van de RasPi 2 met een ARM SoC van BroadCom, en Windows zou daar moeten draaien. Ik zie dus geen reden waarom ARM niet op de Mac zou werken. IBM PowerPC-applicaties werden ook herschreven en gecompileerd volgens x86-instructies toen Apple met Intel begon. Voor Apple zou de ARM-architectuur voordeliger zijn in de richting van verdere miniaturisatie en lichtere, subtielere machines, en met bigLITTLE-technologie zou de batterij, zelfs met meer kernen, langer meegaan. Het zou dezelfde chips gebruiken op iPhones, iPads, Macs, Apple TV's en al het andere dat het nu te bieden heeft.
Vooral zodat ze vervolgens zo goed kunnen optimaliseren als ze op verschillende HW draaien.