Toen de eerste iPhone in 2007 op Macworld verscheen, waren de toeschouwers onder de indruk en klonk er door de hele zaal een luide "wauw". Die dag werd een nieuw hoofdstuk op het gebied van mobiele telefoons geschreven, en de revolutie die die dag plaatsvond, veranderde het gezicht van de mobiele markt voor altijd. Maar tot die tijd heeft de iPhone een netelig pad doorlopen en dit verhaal willen we graag met je delen.
Het begon allemaal in 2002, kort na de lancering van de eerste iPod. Zelfs toen al dacht Steve Jobs na over het concept van een mobiele telefoon. Hij zag veel mensen hun telefoons, BlackBerry's en mp3-spelers apart dragen. De meesten van hen willen immers het liefst alles op één apparaat hebben. Tegelijkertijd wist hij dat elke telefoon die ook als muziekspeler zou dienen, rechtstreeks zou concurreren met zijn iPod, dus hij twijfelde er niet aan dat hij de mobiele markt moest betreden.
In die tijd stonden hem echter veel obstakels in de weg. Het was duidelijk dat de telefoon meer moest zijn dan een apparaat met een mp3-speler. Het zou ook een mobiel internetapparaat moeten zijn, maar daar was het netwerk destijds nog lang niet klaar voor. Een ander obstakel was het besturingssysteem. Het iPod OS was niet geavanceerd genoeg om veel van de andere functies van de telefoon te kunnen verwerken, terwijl het Mac OS te complex was voor een mobiele chip. Bovendien zou Apple te maken krijgen met sterke concurrentie van onder meer de Palm Treo 600 en de populaire BlackBerry-telefoons van RIM.
Het grootste obstakel waren echter de exploitanten zelf. Zij dicteerden de voorwaarden voor de mobiele markt en telefoons werden praktisch op bestelling gemaakt. Geen van de fabrikanten had de ruimte om telefoons te maken die Apple nodig had. Operators zagen telefoons meer als hardware waarmee mensen via hun netwerk konden communiceren.
In 2004 bereikte de iPod-verkoop een marktaandeel van ongeveer 16%, wat een belangrijke mijlpaal was voor Apple. Tegelijkertijd voelde Jobs zich echter bedreigd door de steeds populairder wordende telefoons die op het snelle 3G-netwerk werkten. Al snel verschenen er telefoons met een WiFi-module en daalden de prijzen van opslagschijven onstuitbaar. De vroegere dominantie van iPods zou dus bedreigd kunnen worden door telefoons in combinatie met een mp3-speler. Steve Jobs moest in actie komen.
Hoewel Jobs in de zomer van 2004 publiekelijk ontkende dat hij aan een mobiele telefoon werkte, werkte hij samen met Motorola om de hindernis van providers te omzeilen. De CEO was destijds Ed Zander, voorheen van Sun Microsystems. Ja, dezelfde Zander die bijna met succes Apple jaren geleden gekocht. Motorola had destijds ruime ervaring met de productie van telefoons en beschikte vooral over een zeer succesvol RAZR-model, dat de bijnaam "Razor" kreeg. Steve Jobs sloot een deal met Zandler, waarbij Apple de muzieksoftware ontwikkelde, terwijl Motorola en de toenmalige provider Cingular (nu AT&T) het eens werden over de technische details van het apparaat.
Maar de samenwerking tussen drie grote bedrijven bleek niet de juiste keuze. Apple, Motorola en Cingular hebben grote moeite gehad om het over vrijwel alles eens te worden. Van de manier waarop muziek op de telefoon wordt opgenomen, tot hoe deze wordt opgeslagen, tot hoe de logo's van alle drie de bedrijven op de telefoon worden weergegeven. Maar het grootste probleem met de telefoon was het uiterlijk: hij was echt lelijk. De telefoon werd in september 2005 gelanceerd onder de naam ROKR met als ondertitel iTunes phone, maar het bleek een groot fiasco. Gebruikers klaagden over het kleine geheugen, dat slechts 100 nummers kon bevatten, en al snel werd de ROKR een symbool van al het slechte dat de mobiele industrie destijds vertegenwoordigde.
Maar een half jaar voor de lancering wist Steve Jobs dat de weg naar mobiele bekendheid niet via Motorola liep, dus begon hij in februari 2005 in het geheim ontmoetingen te hebben met vertegenwoordigers van Cingular, dat later door AT&T werd overgenomen. Jobs maakte destijds een duidelijke boodschap aan Cingular-functionarissen: "We hebben de technologie om iets werkelijk revolutionairs te creëren dat lichtjaren voorsprong zal hebben op anderen." Apple was bereid een meerjarige exclusieve overeenkomst te sluiten, maar bereidde zich tegelijkertijd voor om het mobiele netwerk te moeten lenen en zo in wezen een onafhankelijke operator te worden.
Apple had toen al veel ervaring met touchdisplays en werkte al een jaar aan een tablet-pc-display, wat de langetermijndoelstelling van het bedrijf was. Het was echter nog niet het juiste moment voor tablets en Apple verlegde de aandacht liever naar een kleinere mobiele telefoon. Bovendien werd destijds een chip op architectuur geïntroduceerd ARM11, die voldoende stroom zou kunnen leveren voor een telefoon die ook een draagbaar internetapparaat zou moeten zijn, en een iPod. Tegelijkertijd kon hij de snelle en probleemloze werking van het gehele besturingssysteem garanderen.
Stan Sigman, destijds het hoofd van Cingular, was wel gecharmeerd van het idee van Jobs. Destijds probeerde zijn bedrijf de dataabonnementen van klanten te pushen, en met internettoegang en muziekaankopen rechtstreeks vanaf de telefoon leek het Apple-concept een geweldige kandidaat voor een nieuwe strategie. De operator moest echter het al lang bestaande systeem veranderen, dat vooral profiteerde van meerjarige contracten en minuten besteed aan de telefoon. Maar de verkoop van goedkope gesubsidieerde telefoons, die nieuwe en bestaande klanten moesten aantrekken, stopte langzaam met werken.
Steve Jobs deed destijds iets ongekends. Hij slaagde erin vrijheid en volledige vrijheid te krijgen over de ontwikkeling van de telefoon zelf in ruil voor een verhoging van de datatarieven en de belofte van exclusiviteit en sexappeal die de iPod-fabrikant presenteerde. Bovendien moest Cingular tienden betalen op elke iPhone-verkoop en elke maandelijkse factuur van een klant die een iPhone kocht. Tot nu toe heeft geen enkele operator iets soortgelijks toegestaan, wat zelfs Steve Jobs zelf zag tijdens de mislukte onderhandelingen met operator Verizon. Stan Singman moest echter het hele bestuur van Cingular overtuigen om dit ongebruikelijke contract met Jobs te ondertekenen. De onderhandelingen duurden bijna een jaar.
ik wil deel 2! heel leuk artikel!
Je moet wachten tot volgende week zaterdag.
Erg interessant. Ik kijk ernaar uit om verder te gaan. Nu lijkt het er niet meer op, maar het was echt een revolutie. :-)
Ik zou liever zeggen dat het er toen niet zo uitzag. Het valt nu niet meer te ontkennen. En zelfs degenen die Apple haten moeten toegeven dat het dankzij de iPhone was dat ze nieuwe telefoons van HTC kregen, enz.
Ik ben het eens met gebruiker “Boocheck”…. Er was misschien niet zo'n perfect aanrakende back-up op de markt. De iPhone arriveerde en plotseling was iedereen aan het "kopiëren" en hoeveel touchscreens er tegenwoordig zijn. Honderden. misschien duizenden.
Jaren later was er nog maar één goede tablet op de markt. Toen kwam Apple met de iPad-revolutie. En hoeveel tablets en “kopieerapparaten” zijn er nu?
:-! :D
Het ergste is dat de meeste touchpads niet eens kunnen worden gebruikt omdat ze crashen en alleen voor een goed woord werken:D het is dezelfde Samsung Galaxy-tab... De iPad werkt soepel en de Samsung crasht..
Ik heb de Motorola Rokr E1 nog steeds in de doos :-D
Ik vond de telefoon leuk, hij ging lang mee en hij werkt nog steeds, toen ik hem ergens vandaan haalde, wist niemand wat het was! Nu sprong ik meteen naar Ip4 en naar tevredenheid, maar uit nostalgie zet ik soms de oude mobiel aan :D
Ik ben een Apple-fan, als je je Rokr wilt verkopen, heb je een koper in mij XD.
Leuk artikel. Eerbetoon aan Steve, hij is een revolutionair in bijna alles wat hij doet:D
Zeer boeiend geschreven! Dus ik begon het vervolg te missen...
Leuk artikel, meer graag :)
Schoonheid. Ga alsjeblieft door :-)
Bedankt voor een interessant en boeiend artikel.
Ik heb onlangs nagedacht over welke telefoon ik zou kopen als Apple zou verdwijnen….
De keuze is duidelijk: ALIGATOR. Echt, een iPhone of de telefoon van een gepensioneerde zonder fc. Ik begrijp niet hoe iemand een andere telefoon dan een iPhone kan hebben.
De iPhone is een revolutie die de richting bepaalt en de anderen slepen zich gewoon in dezelfde richting voort en raken achterop. Samsung en zijn bedrijf denken dat ze dicht achter Apple staan - dat is een feit, maar ze zien niet dat Apple dat is ook honderden wielen voor zich - in de woorden van een F1-fan.
PS: ik meende het met de Alligator. Ik ben een dwaas? Zeker, maar ik heb mijn trots.
En ik heb het. :D Toen mijn vader het mij in 2007 gaf, dat hij het ergens had gekregen (hij ging op zakenreis naar Amerika en China) had ik geen idee wat ik in mijn hand had en welke potentie het had. JB moest erbij zijn want zonder hem zou de telefoon in Tsjechië niet werken. Ik heb de telefoon comfortabel gebruikt tot vorig jaar, toen mijn vader weer een iPod touch 4g kreeg en ik overschakelde naar een retina-display en een A4-chip :D De batterij van de iPhone begon bijna leeg te raken, dus het was een goede vervanger voor mij .
Mijn eerste iPhone was al een 3G, ik kocht hem in 2009, toen de 3GS uitkwam, maar ik zag het nut niet in om extra te betalen om de applicatie een paar seconden eerder te laten starten. Ik zag een voordeel in het feit dat ik, ook al heb ik een oudere telefoon, iOS nog steeds kan updaten, maar sinds de introductie van ios 4 is dit traag op de iPhone 3G. Dus kocht ik een half jaar na de release een ios4 3GS. Ik kon het verschil zien, nu is het zelfs in orde met 4.3.3, maar mijn contract met de operator eindigt op één, dus ik ben van plan een iPhone 5 te kopen, of hoe het ook heet.
http://www.mobilitysite.com/2006/02/is-this-the-apple-phone-weve-been-hearing-about/
– het idee van een journalist over hoe de telefoon van Apple eruit zal zien. Een jaar van tevoren :D Ook besloot Apple om de touch- en niet de V-vorm van de mobiele telefoon te gebruiken. (Aan de andere kant ziet dit aluminium ontwerp er ook niet slecht uit.)
Ik heb ooit een artikel gezien waarin allerlei ideeën stonden over hoe de iPhone eruit zou kunnen zien. En op één of twee na waren ze lang niet in de buurt van de echte iPhone zoals deze uiteindelijk werd geïntroduceerd.
Ik gebruik hem nog steeds actief en ook al is hij niet zo snel als de iPhone 4, hij heeft mij nooit in de steek gelaten. Het is bijna een kwestie van het hart!
Nadat mijn 3G was overleden, kocht mijn vrouw een Android-telefoon voor mij. Als ik een reclameslogan zou bedenken, dan waarschijnlijk: "Waarom het simpel maken als Google Android er is" :-) Anders, bomartikel!!!
en "tienden" van de rekening van de klant: een dergelijk bedrijfsmodel was al lang vóór Apple overeengekomen met de RIM-operatoren (BlackBerry).
Een zeer luxe geschreven artikel waarin ik veel dingen heb geleerd waar ik geen idee van had :-) Ik waardeer het enorm en ik kan niet wachten op het volgende deel :-)