Amaya Toman Bruce Daniels was niet alleen de manager van het team dat verantwoordelijk was voor de software voor de Lisa-computer. Hij ondersteunde ook intensief het Mac-project, was de auteur van de teksteditor met behulp waarvan "Team Mac" hun code op Lisa schreef en werkte zelfs tijdelijk als programmeur in dit team. Zelfs nadat hij het team had verlaten, kwam Lisa af en toe op bezoek bij zijn collega's. Op een dag bracht hij hen heel interessant nieuws.
Het was een gloednieuw spel geschreven door Steve Capps. Het programma heette Alice en Daniels lanceerde het onmiddellijk op een van de aanwezige Lisa-computers. Het scherm werd eerst zwart en na een paar seconden verscheen er een driedimensionaal schaakbord met traditioneel gespatieerde witte stukken erop. Een van de figuren begon plotseling in de lucht te stuiteren, langzame bogen te volgen en groter te worden naarmate hij dichterbij kwam. Binnen enkele ogenblikken lagen alle stukken op het schaakbord geleidelijk op één lijn en wachtten tot de speler het spel begon. Het programma heette Alice, naar het bekende meisjespersonage uit de boeken van Lewis Carroll, dat op het scherm verscheen met haar rug naar de speler, die de bewegingen van Alice op het schaakbord moest controleren.
De partituur verscheen bovenaan het scherm in een groot, sierlijk lettertype in gotische stijl. Volgens de herinneringen van Andy Hertzfeld was het hele spel snel, snel, leuk en fris. Bij Apple waren ze het er al snel over eens dat het nodig was om "Alice" zo snel mogelijk op de Mac te krijgen. Het team stemde ermee in om na Daniels een van de Mac-prototypes naar Steve Capps te sturen. Herztfeld begeleidde Daniels terug naar het gebouw waar het Lisa-team was gestationeerd, waar hij Capps persoonlijk ontmoette. Deze laatste verzekerde hem dat het niet lang zou duren om "Alice" aan te passen aan de Mac.
Twee dagen later arriveerde Capps met een diskette met de Mac-versie van het spel. Hertzfeld herinnert zich dat Alice nog beter op de Mac draaide dan Lisa, omdat de snellere processor van de Mac vloeiendere animaties mogelijk maakte. Het duurde niet lang voordat iedereen in het team urenlang het spel speelde. In deze context herinnert Hertzfeld zich vooral Joanna Hoffman, die aan het eind van de dag graag de softwaresectie bezocht en Alice begon te spelen.
Steve Jobs was erg onder de indruk van Alice, maar zelf speelde hij haar niet vaak. Maar toen hij zich realiseerde hoeveel programmeervaardigheid er achter het spel schuilde, gaf hij onmiddellijk opdracht om Capps over te plaatsen naar het Mac-team. Dit was echter pas in januari 1983 mogelijk vanwege de werkzaamheden bij Lisa.
Capps werd vrijwel onmiddellijk een belangrijk lid van het Mac-team. Met zijn hulp slaagde de werkgroep erin de tools Toolbox en Finder te voltooien, maar ze vergaten het Alice-spel niet, dat ze verrijkten met nieuwe functies. Een daarvan was bijvoorbeeld een verborgen menu genaamd Cheshire Cat ("Cat Grlíba"), waarmee gebruikers bepaalde instellingen konden aanpassen.
Photo Gallery
In de herfst van 1983 begon Capps na te denken over een manier om 'Alice' op de markt te brengen. Eén optie was publiceren via Electronic Arts, maar Steve Jobs stond erop dat Apple het spel zelf zou publiceren. Het spel werd uiteindelijk uitgebracht - zij het onder de titel "Through The Looking Glass", opnieuw verwijzend naar het werk van Carroll - in een heel mooi pakket dat leek op een oud boek. Op de omslag zat zelfs het logo van Cappe's favoriete punkband, de Dead Kennedys, verborgen. Naast het spel kregen gebruikers ook een nieuw programma voor het maken van lettertypen of doolhoven.
Apple wilde het spel op dat moment echter niet voor de Mac promoten, waardoor Alice uiteindelijk niet het brede publiek kreeg dat het verdiende.
Bron: Folklore.org
