Advertentie sluiten

Als het in de herfst uitkomt iOS 7krijgen we een heleboel nieuwe functies op onze Apple-apparaten. Naast een compleet opnieuw ontworpen, soms zelfs controversieel uiterlijk, biedt Apple ons een compleet nieuw paradigma van gebruikersplezier. Het lijkt erop dat Apple met deze drastische stap zijn mobiele systeem wil voorbereiden op het komende decennium.

Een van de nieuwigheden is het zogenaamde parallax-effect. Als ik zou moeten citeren WikipediaParallax (van het Griekse παράλλαξις (parallaxis) wat 'verandering' betekent) is de hoek die wordt ingesloten door rechte lijnen die vanuit twee verschillende locaties in de ruimte naar het waargenomen punt worden getrokken. Parallax wordt ook wel het schijnbare verschil in de positie van een punt ten opzichte van de achtergrond genoemd, gezien vanaf twee verschillende locaties. Hoe verder het waargenomen object verwijderd is van de observatiepunten, hoe kleiner de parallax. De meesten van jullie krijgen waarschijnlijk kippenvel bij de herinnering aan schoolbanken en saaie natuurkundelessen.

In de praktijk betekent dit simpelweg dat met een beetje slim programmeren het display verandert in iets meer. Opeens is het niet alleen een tweedimensionaal oppervlak met matrixen van iconen en andere elementen van de gebruikersomgeving, maar een glazen paneel waardoor de gebruiker de driedimensionale wereld kan zien terwijl hij het apparaat filmt.

Perspectief en parallax

Het basisprincipe voor het creëren van een functioneel parallaxeffect op een tweedimensionaal beeldscherm is vrij eenvoudig. Omdat licht naar één punt door het oog gaat, moesten de hersenen leren de grootte van objecten te herkennen in verhouding tot de hoek tussen hun randen. Het resultaat is dat objecten dichterbij groot lijken, terwijl objecten op afstand klein lijken.

Dit zijn de basisprincipes van perspectiefperceptie, waarvan ik zeker weet dat ieder van jullie er wel eens van heeft gehoord. Parallax is in deze iOS-context de schijnbare beweging tussen deze objecten terwijl je eromheen beweegt. Wanneer u bijvoorbeeld autorijdt, bewegen voorwerpen dichterbij (bomen langs de weg) sneller dan voorwerpen die verder weg staan ​​(heuvels in de verte), ook al staan ​​ze allemaal stil. Alles verandert van plaats op een andere manier en met dezelfde snelheid.

Samen met verschillende andere natuurkundige trucs spelen perspectief en parallax een zeer belangrijke rol in onze perceptie van de wereld om ons heen, waardoor we de verschillende visuele sensaties die onze ogen waarnemen, kunnen sorteren en begrijpen. Daarnaast fotografen met gevoel voor perspectief ze spelen graag.

Van raketten tot telefoons

In iOS wordt het parallaxeffect volledig gesimuleerd door het besturingssysteem zelf, met een beetje hulp van technologie die oorspronkelijk voor draagraketten is ontwikkeld. In de nieuwste iOS-apparaten zitten vibrerende gyroscopen, apparaten die kleiner zijn dan een mensenhaar en die met een bepaalde frequentie oscilleren wanneer ze worden blootgesteld aan een elektrische lading.

Zodra je het apparaat langs een van de drie assen beweegt, begint het hele mechanisme de verandering in oriëntatie te weerstaan ​​als gevolg van de eerste wet van Newton, oftewel de wet van traagheid. Door dit fenomeen kan de hardware de snelheid en richting meten waarin het apparaat wordt gedraaid.

Voeg daarbij een versnellingsmeter die de oriëntatie van het apparaat kan detecteren, en we krijgen een ideaal samenspel van sensoren om heel precies de benodigde gegevens te detecteren om het parallaxeffect te creëren. Hiermee kan iOS eenvoudig de relatieve beweging van individuele lagen van de gebruikersomgeving berekenen.

Parallax voor iedereen

Het probleem van parallax en de illusie van diepte kan dankzij de wiskunde op een eenvoudige manier worden opgelost. Het enige dat de software hoeft te weten, is de inhoud in een reeks vlakken organiseren en deze vervolgens verplaatsen, afhankelijk van de waargenomen afstand tot de ogen. Het resultaat is een realistische weergave van diepte.

Als je hebt gekeken WWDC 2013 of iOS 7 introductievideo, werd het parallaxeffect duidelijk weergegeven op het hoofdpictogramscherm. Bij het bewegen van de iPhone lijken ze boven de achtergrond te zweven, waardoor een kunstmatige indruk van ruimte ontstaat. Een ander voorbeeld is de subtiele beweging van geopende tabbladen in Safari.

De exacte details zijn echter voorlopig in nevelen gehuld. Slechts één ding is duidelijk: Apple is van plan parallax door het hele systeem te verweven. Dit zou immers de reden kunnen zijn waarom iOS 7 niet ondersteund zal worden op de iPhone 3GS en de eerste generatie iPad, aangezien geen van beide apparaten een gyroscoop heeft. Verwacht mag worden dat Apple een API zal uitbrengen waarmee externe ontwikkelaars ook kunnen profiteren van de derde dimensie, en dat allemaal zonder veel stroomverbruik.

Genie of klatergoud?

Hoewel de meeste visuele effecten van iOS 7 uitgebreid en plaatsvervangend kunnen worden beschreven, vereist parallax zijn eigen ervaring. Je kunt tientallen video's bekijken, officieel of anderszins, maar evalueer het parallax-effect zeker niet zonder het zelf te proberen. Anders krijgt u de indruk dat dit slechts een "oogeffect" is.

Maar zodra je een iOS 7-apparaat in handen hebt, zie je een andere dimensie achter het scherm. Dit is iets dat heel moeilijk in woorden te omschrijven is. Het display is niet langer slechts een canvas waarop applicaties met imitaties van echte materialen worden weergegeven. Deze worden vervangen door visuele effecten die tegelijkertijd synthetisch en realistisch zijn.

Het is meer dan waarschijnlijk dat zodra ontwikkelaars het parallax-effect gaan gebruiken, apps erdoor overweldigd zullen worden omdat iedereen de juiste manier probeert te vinden om het te gebruiken. De situatie zal echter binnenkort stabiliseren, net als bij eerdere iOS-versies. Tegelijkertijd zullen er echter compleet nieuwe toepassingen het levenslicht zien, waarvan we vandaag de dag alleen maar kunnen dromen.

Bron: MacWorld. com
.