Advertentie sluiten

Tegenwoordig kunnen mobiele apparaten al alles vervangen. Hun "transformatie" naar een betaalkaart is erg handig, wanneer je gewoon je telefoon tegen de terminal houdt en je wordt betaald. INIn de wereld van Apple heet deze dienst Apple Pay en 2015 was haar eerste test.

"We hebben er vertrouwen in dat 2015 het jaar van Apple Pay zal zijn", meldde Tim Cook, gezien de aanvankelijke interesse en reactie van verkopers begin vorig jaar. Slechts een paar maanden voordat het hoofd van Apple de dienst zelf zou lanceren Aanbevolen en eind oktober 2014 was Apple Pay officieel gelanceerd.

Na ongeveer vijftien maanden in bedrijf te zijn geweest, kunnen we nu beoordelen of Cook's woorden over het "jaar van Apple Pay" slechts wensdenken waren, of dat het Apple-platform echt de baas was op het gebied van mobiele betalingen. Het antwoord is tweeledig: ja en nee. Het zou te gemakkelijk zijn om 2015 het jaar van Apple te noemen. Er zijn verschillende redenen.

Het is zeker nog niet de moeite waard om het succes van Apple Pay aan de hand van enkele cijfers te meten. Welk aandeel heeft het bijvoorbeeld in alle niet-contante transacties, want in de Verenigde Staten is dat nog maar een klein aantal. Het is nu veel belangrijker om de ontwikkeling van de dienst als zodanig, de ontwikkeling van de gehele mobiele betaalmarkt, te volgen en, in het geval van Apple Pay, ook de aandacht te vestigen op enkele bijzonderheden die een fundamenteel verschil met zich meebrengen tussen de Amerikaanse markt en bijvoorbeeld de Europese of Chinese markt.

Competitief (on)gevecht

Als we 2015 moesten beoordelen op basis van wie het meest besproken werd, dan was het op het gebied van betalingen vrijwel zeker Apple Pay. Niet dat er geen concurrentie is, maar de traditionele kracht van het merk uit Cupertino en het vermogen om relatief snel een nieuwe dienst uit te breiden, werken nog steeds.

De huidige strijd gaat praktisch tussen vier systemen, en twee daarvan heten niet toevallig dezelfde naam als die van Apple - Pay. Na de mislukking met Wallet besloot Google te redden met een nieuwe Android Pay-oplossing. Samsung sprong op dezelfde kar en begon Samsung Pay op zijn telefoons te implementeren. En tot slot is er een belangrijke speler op de Amerikaanse markt, CurrentC.

Apple heeft echter op de meeste punten de overhand op alle rivalen, of in ieder geval is niemand beter. Hoewel gebruiksgemak, bescherming van de privégegevens van de gebruiker en beveiliging van de overdracht op vergelijkbare wijze kunnen worden geboden door sommige concurrerende producten, slaagde Apple erin een aanzienlijk groter aantal samenwerkende banken te werven. Dit is, naast het aantal verkopers waar mobiele betalingen kunnen worden gedaan, van cruciaal belang voor het aantal potentiële gebruikers dat het bedrijf kan bereiken.

Het feit dat het een platform is dat gesloten is voor het Apple-ecosysteem kan tegen al het genoemde een mogelijk nadeel van Apple Pay lijken. Maar zelfs met Android Pay kun je nergens anders betalen dan op de nieuwste Androids, en ook Samsung sluit Pay only af voor zijn telefoons. Iedereen werkt dus in zijn eigen zand en moet vooral aan zichzelf werken om klanten te bereiken. (De zaak is iets anders bij CurrentC, dat zowel op Android als iOS werkt, maar verre van een directe vervanging voor een betaalkaart is; bovendien is het slechts een ‘Amerikaans’ iets.)

 

Omdat verschillende mobiele betaaldiensten niet direct met elkaar concurreren, kunnen alle bedrijven juist blij zijn dat ze geleidelijk aan tot de markt zijn toegetreden. Een dergelijke dienst, of het nu Apple, Android of Samsung Pay is, zal immers helpen het bewustzijn en de mogelijkheid om met een mobiele telefoon te betalen te vergroten, terwijl het tegelijkertijd handelaars zal dwingen zich aan te passen aan de nieuwe trend en banken om compatibele terminals.

Twee werelden

Misschien zijn de voorgaande regels voor jou niet zo logisch. Wat is de noodzaak van voorlichting over mobiele of zelfs contactloze betalingen, vraagt ​​u zich af? En hier worden we geconfronteerd met één groot probleem: de botsing van twee verschillende werelden. De Verenigde Staten versus de rest van de wereld. Terwijl Europa, en Tsjechië in het bijzonder, koploper is op het gebied van contactloze betalingen, zijn de Verenigde Staten fundamenteel in slaap gevallen en blijven mensen daar betalen met magneetstripkaarten en halen ze deze door lezers.

De Europese markt, maar ook de Chinese daarentegen, is perfect voorbereid. We hebben hier alles: klanten deden vroeger aankopen door een kaart (en tegenwoordig zelfs mobiele apparaten) tegen de terminal aan te houden, handelaars accepteerden dergelijke betalingen, en banken ondersteunen het allemaal.

Aan de andere kant weten Amerikanen vaak helemaal niet dat het mogelijk is om met een mobiele telefoon te betalen, omdat ze vaak geen idee hebben dat het al mogelijk is om contactloos te betalen. Apple, en niet alleen Apple, doet het zo slecht. Als de gebruiker niet weet dat dergelijke mogelijkheden überhaupt bestaan, is het lastig om ineens Apple Pay, Android Pay of Samsung Pay te gaan gebruiken. Bovendien wordt hij, als hij dat wil, vaak geconfronteerd met de onvoorbereidheid van de handelaar, die geen compatibele terminal zal hebben.

Samsung probeerde dit probleem van de Amerikaanse markt op te lossen door zijn Pay niet alleen te laten werken met een contactloze terminal, maar ook met een magneetstriplezer, maar het heeft honderden minder samenwerkende banken die betaalkaarten uitgeven dan Apple, en dus wordt adoptie elders belemmerd.

In de Verenigde Staten is er nog iets dat alles tegenhoudt: de reeds genoemde CurrentC. Deze oplossing is verre van zo eenvoudig als je telefoon tegen de terminal houden, een code of vingerafdruk invoeren en je wordt betaald, maar je moet de app openen, inloggen en de barcode scannen. Maar het probleem is dat de grootste Amerikaanse winkelketens zoals Walmart, Best Buy of CVS op CurrentC wedden, waardoor gewone klanten hier niet hebben geleerd moderne diensten te gebruiken.

Gelukkig heeft Best Buy de exclusieve relatie met CurrentC al achter zich gelaten, en we kunnen alleen maar hopen dat anderen dit voorbeeld zullen volgen. De oplossing van Apple, Google en Samsung is zowel eenvoudiger als vooral fundamenteel veiliger.

Uitbreiding is een must

Apple Pay was nooit bedoeld als puur Amerikaans iets. Apple speelt al langere tijd mondiaal, maar het thuisland was het eerste waar het alle noodzakelijke partnerships wist te regelen. Ze in Cupertino hadden waarschijnlijk verwacht dat ze hun betalingssysteem veel eerder naar andere landen zouden krijgen, maar in januari 2016 is de situatie zodanig dat Apple Pay, naast de Verenigde Staten, alleen beschikbaar is in Groot-Brittannië, Canada, Australië, Hong Kong , Singapore en Spanje.

Tegelijkertijd was er oorspronkelijk sprake van dat Apple Pay al begin 2015 in Europa zou kunnen verschijnen. Uiteindelijk was het pas halverwege, en alleen in Groot-Brittannië. De volgende uitbreiding naar de bovengenoemde landen kwam pas afgelopen november (Canada, Australië) of nu in januari, en dit alles met één grote beperking: Apple Pay ondersteunt hier alleen American Express, wat vooral vervelend is in Europa, waar Visa en Mastercard domineren probleem.

Apple is duidelijk lang niet zo succesvol in het onderhandelen over contracten en het lokken van banken, handelaren en kaartuitgevers naar zijn oplossing als in de Verenigde Staten. Tegelijkertijd is een grote uitbreiding absoluut cruciaal voor de verdere ontwikkeling van de dienst.

Als Apple Pay niet in Amerika maar in Europa was begonnen, zou het vrijwel zeker een veel betere start hebben gehad en zouden de cijfers merkbaar beter zijn geweest. Zoals eerder vermeld, wachten de meeste Europeanen al ongeduldig op de komst van Apple (of een ander) Pay, hoewel de hele mobiele betaling nog steeds een beetje sciencefiction is voor de Amerikaanse markt. Voorlopig moeten we verschillende speciale stickers op onze mobiele telefoons plakken of er lelijke hoesjes op plakken, zodat we het idee van de toekomst van contactloos betalen in ieder geval kunnen uitproberen.

In Groot-Brittannië kunnen mensen bijvoorbeeld al met Apple Pay betalen in het openbaar vervoer, wat een mooi voorbeeld is van het gebruik van een dergelijke dienst. Hoe meer van dergelijke opties er zijn, hoe gemakkelijker het zal zijn om mensen te laten zien waar mobiel betalen goed voor is en dat het niet alleen maar een technologische rage is, maar eigenlijk een nuttig en effectief iets. Tegenwoordig stapt bijna iedereen in de tram of metro met een mobiele telefoon in de hand, dus waarom zou u nog moeite doen om kleingeld of een kaart te pakken? Nogmaals: een heel duidelijke en voor de hand liggende boodschap in Europa, in Amerika is een iets ander en meer basisonderwijs nodig.

Europa wacht

Maar uiteindelijk gaat het niet zozeer om de Verenigde Staten. Apple kan zijn best doen, maar het aanpassen van het bedrijf (niet alleen klanten, maar ook banken, retailers en anderen) aan contactloze betalingen en nieuwe technologieën kost tijd. Zelfs in Europa is het gebruik van magneetband niet van de ene op de andere dag gestopt, alleen hebben we nu een langdurige voorsprong op Amerika – een beetje tegen de gebruikelijke gewoontes in.

De sleutel is om Apple Pay zo snel mogelijk naar Europa te krijgen. En ook naar China. Blijkbaar is de markt daar nog beter voorbereid op mobiele betalingen dan de Europese. Het aantal mobiele betalingen per maand loopt in de honderden miljoenen, en een groter percentage van de mensen hier heeft ook de nieuwste iPhones die nodig zijn voor Apple Pay. Dit is immers ook positief nieuws voor 2016: het aantal nieuwste iPhones zal wereldwijd toenemen, en daarmee ook de mogelijkheid om de telefoon te gebruiken om mee te betalen.

En aangezien Apple de komende maanden blijkbaar met zijn Pay naar China gaat, zal de Chinese markt waarschijnlijk een belangrijkere markt zijn voor de Californische reus dan de Amerikaanse, dankzij zijn mogelijkheden en het volume aan mobiele transacties.

De komende maanden zal Europa waarschijnlijk niets anders kunnen doen dan verdrietig toekijken. Hoewel vertegenwoordigers van Visa bijvoorbeeld al kort na de lancering van de dienst in 2014 verklaarden zeer geïnteresseerd te zijn om Apple te helpen bij de onderhandelingen met binnenlandse banken en Apple Pay gezamenlijk in heel Europa, inclusief Tsjechië, zo snel mogelijk uit te kunnen breiden mogelijk is, gebeurt er nog steeds niets.

Spanje, nieuw toegevoegd aan het geselecteerde bedrijf, lijkt nogal een schreeuw in het donker, vooral als de overeenkomst alleen met American Express is gesloten, en in dit opzicht moeten we Groot-Brittannië een beetje als een solitaire beschouwen, die niet volledig weerspiegelt wat gebeurt in de rest van het continent.

Eerder ‘jaren’ Apple Pay

We kunnen 2015 bijvoorbeeld het jaar van Apple Pay noemen, want als een naam het meeste weerklank vond in de media, dan was het wel de Apple-oplossing. Het is moeilijk te beargumenteren dat Apple de meeste macht heeft om mobiele betalingen het snelst en meest succesvol aan te bieden, alleen al als je bedenkt hoeveel nieuwe iPhones het elk kwartaal verkoopt die nodig zijn voor Pay. Tegelijkertijd groeien ook concurrerende oplossingen mee, en groeit het hele segment van mobiele betalingen in zijn geheel.

Maar we moeten het liever hebben over het echte ‘jaar van Apple Pay’ als dit ambitieuze platform eindelijk een echte bloei doormaakt. Wanneer het volledig zal doorbreken in de Verenigde Staten, wat geen kwestie van een jaar is, en vooral wanneer het de hele wereld volledig zal bereiken, want als het nu ergens vaste voet aan de grond moet krijgen, zullen het China en Europa zijn. We gaan momenteel een langere periode tegemoet waarin Apple Pay langzaam aan het draaien is, wat uiteindelijk een enorme kolos kan worden.

Op dat moment kunnen we daar dan over praten naar het is dat Apple Pay-moment. Voorlopig zijn dit echter nog kleine stapjes, die gehinderd worden door de hierboven geschetste grotere of kleinere obstakels. Maar één ding is zeker: Europa en China zijn er klaar voor, klop maar aan. Hopelijk zal dat in 2016 zijn.

.