Advertentie sluiten

Concurrentie tussen bedrijven is belangrijk voor consumenten. Hierdoor krijgen ze producten van betere kwaliteit tegen betere prijzen, omdat iedereen op de markt voor elke klant vecht. Het is ook een van de redenen waarom de leidende economieën van de wereld regelgevende mechanismen hebben opgezet om monopolisering en kartelisering te voorkomen, juist om de consumenten, dat wil zeggen wij, te beschermen. 

Natuurlijk zijn bedrijven blij als ze momenteel geen concurrenten hebben. Dat was ook het geval bij Apple, toen er na de introductie van de eerste iPhone niets vergelijkbaars bestond. Maar veel grote bedrijven betaalden de prijs voor hun arrogantie en nulflexibiliteit door het gegeven segment/de betreffende sector geen kans te geven om te overleven, terwijl ze het vreselijk mis hadden.  

Het einde van BlackBerry en Nokia 

BlackBerry was vroeger een merk van een van 's werelds toonaangevende smartphonefabrikanten, dat vooral populair was achter de grote plas en in de werksector. Het had echter zijn loyale gebruikers en profiteerde ervan. Maar hoe is het met haar afgelopen? Slecht. Om de een of andere onverklaarbare reden bleef het bij een volwaardig hardwaretoetsenbord, maar na de komst van de iPhone waren er maar weinig mensen geïnteresseerd. Iedereen wilde grote touchscreens, geen toetsenborden die alleen maar schermruimte in beslag nemen.

Natuurlijk onderging Nokia, de heerser van de mobiele markt in de jaren 90 en 00, een soortgelijk lot. Deze bedrijven regeerden ooit over de sector. Het kwam ook doordat ze lange groeiperioden doormaakten waarin ze geen echte uitdagingen tegenkwamen. Maar hun telefoons waren anders dan die van anderen en daarom trokken ze veel klanten. Het kan gemakkelijk lijken dat ze te groot zijn om te vallen. Sommige iPhones, dat wil zeggen de telefoons van een kleiner Amerikaans bedrijf dat zich bezighoudt met computers en draagbare spelers, kunnen ze niet bedreigen. Deze en andere bedrijven, zoals Sony Ericsson, zagen het niet nodig om de grenzen te verleggen, want vóór de iPhone wilden klanten hun producten, ook al brachten ze geen baanbrekende innovaties door. 

Als u de opkomende trend echter niet op tijd opmerkt, zal het zeer moeilijk zijn om deze achteraf in te halen. Velen die voorheen Nokia- en BlackBerry-telefoons bezaten, wilden gewoon iets nieuws proberen, en dus kregen deze bedrijven te maken met een uitputting van het aantal gebruikers. Beide bedrijven probeerden verschillende keren hun marktpositie te herwinnen, maar uiteindelijk gaven ze hun naam in licentie aan Chinese apparaatfabrikanten omdat niemand anders zelfs maar zou overwegen om hun telefoondivisies over te nemen. Microsoft maakte deze fout bij de telefoondivisie van Nokia en verloor uiteindelijk ongeveer $ 8 miljard. Het faalde met zijn Windows Phone-platform.

Het is een andere situatie 

Samsung is de grootste fabrikant en verkoper van smartphones ter wereld, dit geldt ook voor het subsegment vouwtoestellen, waarvan het al vier generaties op de markt heeft. De komst van de flexibele constructie op de markt zorgde echter niet voor een revolutie, zoals bij de eerste iPhone wel het geval was, vooral omdat het eigenlijk nog steeds dezelfde smartphone is, die alleen in het geval van de Galaxy Z Flip een andere vormfactor heeft. en het is een apparaat 2 in 1 in het geval van Z Fold. Beide toestellen zijn echter nog steeds slechts een Android-smartphone, wat het fundamentele verschil is met de lancering van de iPhone.

Wil Samsung, afgezien van het design, een revolutie teweegbrengen, dan zou het met een andere manier van gebruik van het toestel moeten komen, terwijl dit in dit opzicht waarschijnlijk beperkt wordt door Android. Het bedrijf probeert het met zijn One UI-bovenbouw, omdat het de mogelijkheden van telefoons enorm kan uitbreiden, maar niet significant. Dit zijn dus nog meer redenen waarom Apple nog kan wachten en waarom het niet zoveel haast hoeft te maken met de introductie van zijn oplossing op de markt. Het begin van de trend van opvouwbare apparaten verloopt langzamer dan bij smartphones na 2007.

Apple speelt ook in op de manier waarop het zijn gebruikers kan behouden. Ongetwijfeld is ook het ecosysteem, waaruit het niet gemakkelijk is om eruit te komen, de schuldige. Dus toen grote bedrijven hun klanten verloren omdat ze er niet in slaagden hen een tijdig alternatief te bieden voor de trend die destijds opkwam, is het hier toch anders. Er kan worden aangenomen dat wanneer Apple over drie of vier jaar een flexibel apparaat introduceert, het nog steeds op de tweede plaats zal staan ​​na Samsung vanwege de populariteit van zijn iPhones, en als iPhone-bezitters geïnteresseerd zijn in de oplossing, zullen ze eenvoudigweg binnen hetzelfde bedrijf overstappen. merk.

We kunnen dus relatief rustig zijn dat Apple binnen een paar jaar vergelijkbaar zou zijn met de bovengenoemde bedrijven. We kunnen altijd schreeuwen over hoe Apple stopt met innoveren en argumenteren waarom we geen puzzels meer hebben, maar als we naar de wereldmarkt kijken, is het eigenlijk alleen Samsung die over de hele wereld kan werken, de meeste andere fabrikanten zijn alleen gefocust op de Chinese markt. Dus zelfs als Apple al een flexibel apparaat op de markt zou hebben, zou Samsung nog steeds de enige serieuze concurrent zijn. Dus zolang de kleinere merken niet rocken, heeft hij genoeg ruimte om ermee om te gaan. 

.