Advertentie sluiten

Nog maar een paar dagen geleden implementeerde de Californische gigant nieuws in zijn Apple Music-streamingdienst in de vorm van luistertracks van hifi-kwaliteit en Dolby Atmos-surroundgeluid. Volgens Apple zou je, wanneer je deze functie activeert, het gevoel moeten hebben dat je in een concertzaal zit met een ondersteunde koptelefoon. Tegelijkertijd moet je het gevoel hebben dat je omringd bent door muzikanten. Persoonlijk had ik een nogal negatieve kijk op surroundgeluid in muziek, en na het luisteren naar veel verschillende nummers die deze functie ondersteunen, heb ik mijn mening bevestigd. Waarom vind ik de nieuwigheid niet echt leuk, waarom zie ik er niet veel potentieel in en ben ik er tegelijkertijd een beetje bang voor?

Opgenomen nummers moeten klinken zoals de artiesten ze interpreteren

Omdat ik de laatste tijd behoorlijk geïnteresseerd ben in het componeren en opnemen van liedjes, kan ik uit eigen ervaring zeggen dat zelfs in professionele studio's surroundmicrofoons meestal niet worden gebruikt. Met andere woorden: het is vrij gebruikelijk dat bepaalde nummers in stereomodus worden opgenomen, maar het evoceren van een grotere ruimte behoort eerder tot bepaalde genres waarin luisteraars erop rekenen. Wat ik hiermee bedoel is dat kunstenaars hun werk aan de luisteraars proberen over te brengen op de manier waarop ze het hebben opgenomen, en niet op de manier waarop de software het zal bewerken. Als je nu echter een nummer afspeelt in Apple Music dat Dolby Atmos-ondersteuning biedt, klinkt het eigenlijk alles behalve wat je zou horen als je de modus uitzet. De bascomponenten vallen vaak uit elkaar, al is de zang wel het meest hoorbaar, maar deze wordt op een onnatuurlijke manier benadrukt en gescheiden van de overige instrumenten. Natuurlijk laat het je kennismaken met een bepaalde vorm van ruimtelijkheid, maar dat is niet de manier waarop veel kunstenaars de compositie aan hun publiek willen presenteren.

Surroundgeluid in Apple Music:

Een andere situatie doet zich voor in de filmindustrie, waar de kijker zich vooral richt op het meegezogen worden in het verhaal, waarbij de personages vaak van verschillende kanten met elkaar praten. Het gaat in dit geval niet zozeer om het geluid als wel om de daadwerkelijke beleving van het evenement, daarom is de implementatie van Dolby Atmos meer dan wenselijk. Maar we luisteren onder meer naar muziek vanwege de gevoelens die het lied bij ons oproept en die de uitvoerder op ons wil overbrengen. Softwareaanpassingen in de vorm waarin we ze nu zien, laten ons dat niet toe. Ja, als de artiest in kwestie vindt dat meer ruimtelijkheid geschikt is voor de compositie, is de juiste oplossing om hem dit in de resulterende opname te laten zien. Maar willen we dat Apple ons dit opdringt?

Gelukkig kan Dolby Atmos uitgeschakeld worden, maar wat kunnen we in de toekomst verwachten?

Als je momenteel bij een concurrerende streamingdienst als Spotify, Tidal of Deezer zit en bang bent om over te stappen naar het platform van de Californische gigant, is het positieve feit dat je de surround sound in Apple Music zonder enig probleem kunt deactiveren. Iets anders dat "HiFisti" vooral zal waarderen, is de mogelijkheid om direct in het basistarief naar lossless nummers te luisteren, zonder dat je extra hoeft te betalen voor de functie. Maar welke richting zal Apple inslaan in de muziekindustrie? Zijn ze van plan klanten te lokken met marketingwoorden en surround sound steeds meer te pushen?

Apple-Music-Dolby-Atmos-spaces-sound-2

Begrijp me nu niet verkeerd. Ik ben een voorstander van vooruitgang, moderne technologieën, en het is duidelijk dat zelfs op het gebied van de kwaliteit van muziekbestanden enige vooruitgang nodig is. Maar ik ben er niet helemaal zeker van of softwarematige audiobewerking de juiste keuze is. Het is mogelijk dat ik over een paar jaar aangenaam verrast zal zijn, maar op dit moment kan ik me niet echt voorstellen hoe.

.