Michal Ždanský Het is misschien gewaagd om te zeggen dat de iPhone het gamen op draagbare apparaten heeft veranderd, maar de realiteit is dat de telefoon van Apple, en bij uitbreiding het hele iOS-platform, de industrie op zijn kop heeft gezet. iOS is momenteel het meest verspreide mobiele gamingplatform en laat andere handhelds zoals PSP Vita of Nintendo 3DS ver achter zich. iOS zorgde ook voor compleet nieuwe genres dankzij het touchscreen en de ingebouwde accelerometer (gyroscoop). Spelletjes zoals Canabalt, Doodle Jump of Temple Run zijn pioniers geworden van nieuwe casual games die ongekend succes hebben gekend.
Juist het unieke besturingsconcept trekt spelers aan en zorgt voor een soort spelverslaving. Alle drie de concepten van de genoemde spellen hebben één ding gemeen: eindeloze speelbaarheid. Hun doel is om de hoogste score te behalen, maar dat kan na een tijdje een beetje saai worden. De klassieke campagne geeft de games immers een zeker stempel van originaliteit, maar brengt aan de andere kant een bedreiging voor de beperkte speelduur, die in grote games steeds korter wordt.
Canabalt, Doodle Jump en Temple Run zijn ook door velen geprobeerd om een compleet nieuw spel te imiteren of te creëren gebaseerd op een soortgelijk principe. De afgelopen maanden zijn er echter games verschenen die oude helden van titels die we nu als klassiekers beschouwen, omvormen tot deze nieuwe genres. Hoe kan zo’n mix van klassieke games en nieuwe concepten eruit zien? We hebben hier drie geweldige voorbeelden: Rayman Jungle Run, Sonic Jump en Pitfall.
Canabalt > Rayman Jungle Run
De allereerste Rayman-game was een schattige platformgame met meerdere niveaus die sommigen zich misschien nog herinneren uit de MS-DOS-dagen. Speelse animaties, geweldige muziek en een uitstekende sfeer veroverden de harten van veel spelers. We konden Rayman voor het eerst op iOS zien als het tweede deel in 3D, waar het een port was gemaakt door Gameloft. Ubisoft, de eigenaar van het merk, heeft echter een eigen titel uitgebracht, Rayman Jungle Run, die gedeeltelijk gebaseerd is op de consolegame Rayman Origins.
Rayman nam het gameplay-concept over van Canabalt, een hardloopspel waarbij je je in plaats van te bewegen vooral concentreert op springen of andere interactie om obstakels en vijanden te vermijden. Voor dit type spel is de modelfiguur zonder zichtbare ledematen perfect, en geleidelijk in de loop van vijftig niveaus zal hij de meeste van zijn vaardigheden gebruiken, die hem sinds het eerste deel inherent zijn, namelijk springen, vliegen en stoten. In tegenstelling tot Canabalt zijn de niveaus vooraf bepaald, er is geen eindeloze modus, maar wachten er meer dan vijftig gedetailleerde niveaus op je, waarbij het je doel is om zoveel mogelijk vuurvliegjes te verzamelen, idealiter alle 100, om geleidelijk bonusniveaus te ontgrendelen.
Jungle Run gebruikt dezelfde engine als Oorsprong, het resultaat is eersteklas cartoongraphics die niet minder schattig zijn dan het eerste deel, de port waar velen nog steeds op wachten en deze hopelijk zullen zien. Ook de muzikale kant, die ook kenmerkend is voor Rayman, verdient lof. Alle nummers complementeren de sfeer van het spel, dat al snel de nummer één van zijn genre werd. Het enige minpunt is de wat kortere speelduur, maar als je in alle levels alle 100 vuurvliegjes probeert te bemachtigen, ben je daar zeker een paar uur mee bezig.
[app-url=”https://itunes.apple.com/cz/app/rayman-jungle-run/id537931449?mt=8″]
Doodle Jump> Sonic-sprong
Doodle Jump was al vóór de komst van Angry Birds een fenomeen. Het was een ongelooflijk verslavend spel waarin je jezelf en andere spelers op het klassement versloeg. De game kreeg in de loop van de tijd veel verschillende thema's, maar het concept bleef hetzelfde: de beweging van het personage beïnvloeden door het apparaat te kantelen en zo hoog mogelijk te springen.
Sega, de maker van de legendarische egel Sonic, die het centrale personage werd van de nieuwe game Sonic Jump, heeft dit genre ter harte genomen. Sega is geen onbekende op het gebied van iOS en heeft de meeste Sonic-games naar het platform geport. Sonic Jump is zo'n stapje buiten de bekende platformgame, maar de combinatie van een springgame met een blauw egelkarakter gaat prima samen. Sonic deed altijd drie dingen: snel rennen, springen en ringen verzamelen, en soms op een tegenstander springen. Hij rent niet veel in dit spel, maar hij geniet enorm van springen.
Alles wat je kent uit de Sonic-serie vind je in dit spel: ringen, vijanden, beschermende bubbels en zelfs Dr. Eggman. Sega heeft tientallen niveaus voorbereid die je moet doorlopen. Het doel is om in elk ervan de best mogelijke beoordeling te behalen terwijl je drie speciale rode ringen verzamelt. Er is echter geen beloning in de vorm van speciale niveaus. Sega heeft in ieder geval meer niveaus beloofd in komende updates. Naast het verhaalgedeelte vind je in Sonic Jump ook de klassieke eindeloze modus, zoals je kent van Doodle Jump. Als je een fan bent van de blauwe egel, Doodle Jump of beide, dan mag je dit spel niet missen.
[app-url=”https://itunes.apple.com/cz/app/sonic-jump/id567533074?mt=8″]
Temple Run > Valkuil
Pitfall is een heel oud spel uit de Atari-tijd, toen goede spellen schaars waren. Pitfall was eigenlijk niet een van de beste, het was naar huidige maatstaven erg saai, het had vrijwel geen doel, alleen maar om in een bepaalde tijd zoveel mogelijk schermen met verschillende vallen te passeren. Het tweede deel was wat fantasierijker en er zijn bijvoorbeeld nog diverse andere games in deze serie uitgebracht Het Maya-avontuur op de Sega Megadrive. De iOS-game heeft weinig gemeen met het originele platformgame-concept.
Pitfall is volledig opnieuw ontworpen in 3D met fantasierijke graphics. In plaats van een platform rent de hoofdpersoon, die vrijwel de enige link naar het originele spel is, langs een willekeurig gegenereerde route met als doel zo ver mogelijk te komen. Het spel Temple Run kwam voor het eerst met dit concept, waarbij de held langs een gemarkeerd pad ontsnapt en gebaren maakt om verschillende ontwijkingen te maken, de richting van rennen of springen te veranderen, terwijl hij munten verzamelt. Exact dezelfde besturingsmethode is te vinden in de nieuwe Pitfall.
Hoewel het concept van deze twee games redelijk is, kunnen we hier ook een aantal interessante dingen vinden, zoals een dynamisch veranderende camera, een complete verandering van omgeving na het rennen van een bepaalde afstand, rijden in een kar, op een motorfiets of op dieren, of tapijten verwijderen met een zweep. De remake van een van de oudste platformgames is echt geslaagd, en hoewel de game overdreven bezaaid is met optionele in-app-aankopen, is het een prettig verslavend spel met mooie graphics en een beetje het gevoel van de game-prehistorie.
[app-url=”https://itunes.apple.com/cz/app/pitfall!/id547291263?mt=8″]
Na vele uren alle genoemde spellen te hebben gespeeld, zowel originele ontwerpen als remakes van klassieke spellen, moet ik toegeven dat in alle drie de gevallen de inzet op bewezen spelconcepten zijn vruchten heeft afgeworpen en dat de nieuwe spellen van de oude matadors niet alleen dezelfde kwaliteiten bereikten als de pioniers van de genres, maar zelfs zij overtroffen hen gemakkelijk. En het is niet alleen dat sentiment uit het verleden, maar ook de verfijning (vooral bij Rayman Jungle Run) en gedeeltelijke originaliteit die de klassieke helden uit hun originele games brachten.
