Vratislav Holub Toen Apple in juni 2020 de komst van Apple Silicon, of zijn eigen chips voor Apple-computers, introduceerde, kreeg dit aanzienlijke aandacht van de hele technologiewereld. De gigant uit Cupertino heeft besloten de tot dan toe gebruikte Intel-processors achterwege te laten en deze in relatief vlot tempo te vervangen door eigen chips gebaseerd op de ARM-architectuur. Het bedrijf heeft ruime ervaring op dit gebied. Op dezelfde manier ontwerpt hij chipsets voor telefoons, tablets en andere. Deze verandering bracht een aantal prachtige voordelen met zich mee, waaronder onmiskenbaar comfort. Maar raakt een van de beste gadgets langzaam in de vergetelheid? Waarom?
Het zou kunnen interesseer je
Adam Kos Apple Silicon: het ene voordeel na het andere
Zoals we hierboven vermeldden, brengt de overstap van Intel-processors naar Apple's eigen Silicon-oplossing een aantal grote voordelen met zich mee. In de eerste plaats moeten we natuurlijk de verbazingwekkende prestatieverbetering plaatsen, die hand in hand gaat met een betere economie en lagere temperaturen. Dankzij dit sloeg de Cupertino-reus immers de spijker op de kop. Ze brachten apparaten op de markt die gemakkelijk het gewone (zelfs veeleisender) werk aankunnen, zonder op enigerlei wijze oververhit te raken. Een ander voordeel is dat Apple zijn chips bouwt op de eerder genoemde ARM-architectuur, waarmee het zoals gezegd ruime ervaring heeft.
Maak kennis met de eerste Apple Silicon-chip
Andere chips van Apple, die zowel in iPhones en iPads (Apple A-Series) en tegenwoordig ook in Macs (Apple Silicon - M-Series) te vinden zijn, zijn gebaseerd op dezelfde architectuur. Dit brengt een interessant voordeel met zich mee. Applicaties die bijvoorbeeld voor de iPhone zijn ontworpen, kunnen ook feilloos op Apple-computers worden uitgevoerd, wat het leven aanzienlijk gemakkelijker kan maken, niet alleen voor gebruikers, maar ook voor individuele ontwikkelaars. Dankzij deze verandering heb ik gedurende een bepaalde periode persoonlijk de applicatie Tiny Calendar Pro op Mac gebruikt, die normaal gesproken alleen beschikbaar is voor iOS/iPadOS en niet officieel beschikbaar is op macOS. Maar dat is geen probleem voor Macs met Apple Silicon.
Probleem met iOS/iPadOS-apps
Hoewel deze truc voor beide partijen een prima optie lijkt, raakt deze helaas langzaam in de vergetelheid. Individuele ontwikkelaars hebben de mogelijkheid om ervoor te kiezen dat hun iOS-applicaties niet beschikbaar zijn in de App Store in macOS. Deze optie is gekozen door een groot aantal bedrijven, waaronder Meta (voorheen Facebook) en Google. Dus als Apple-gebruikers geïnteresseerd zijn in een mobiele applicatie en deze op hun Mac willen zetten, is de kans groot dat ze simpelweg geen succes zullen hebben. Gezien het potentieel van deze onderlinge verbondenheid is het een grote schande dat het praktisch onmogelijk is om dit voordeel ten volle te benutten.
Het zou kunnen interesseer je
Pavel Jelic Op het eerste gezicht lijkt het er ook op dat de fout vooral bij de ontwikkelaars ligt. Hoewel zij er hun aandeel in hebben, kunnen we hen niet alleen de schuld geven van de huidige situatie, omdat we hier nog steeds twee belangrijke artikelen hebben. Allereerst zou Apple moeten ingrijpen. Het zou ontwikkelaars extra tools kunnen bieden om de ontwikkeling te vergemakkelijken. Er zijn ook meningen op de discussieforums geweest dat het hele probleem opgelost zou kunnen worden door de introductie van een Mac met een touchscreen. Maar we zullen nu niet speculeren over de waarschijnlijkheid van een soortgelijk product. De laatste schakel zijn de gebruikers zelf. Persoonlijk heb ik het gevoel dat ze de afgelopen maanden helemaal niet zijn gehoord, en daarom hebben de ontwikkelaars geen idee wat de Apple-fans van hen willen. Hoe kijk jij tegen dit probleem aan? Wil je wat iOS-apps op Apple Silicon Macs, of zijn webapps en andere alternatieven voldoende voor jou?
Ik groet u. Ik zou het zeker leuk vinden als de app die ik op mijn iPhone en iPad heb ook op de MacBook met M1 gebruikt kan worden en het is de 24me app
Het probleem was de weddenschap op precies dat stroomverbruik. Dat wil zeggen, iets dat vandaag de dag door de meest beperkte groep mensen zal worden gewaardeerd. Dankzij de maatregelen met CV19 is het aantal mensen dat ergens in café, restaurant, strand met een zaklamp moet coderen flink afgenomen. Meestal hebben ze niet zoveel stroom nodig.
Veel meer mensen in de studio’s lopen tegen HW-beperkingen van het platform aan. Of een gebrek aan prestaties ongeacht het verbruik. Zelfs geen X SoC in alle parameters van prestaties en connectiviteit.
Hallo. Eerlijk gezegd kan het op deze manier extreem eenvoudig of ingewikkeld zijn om op deze manier een app van iOS naar Mac te krijgen. Er zit niet veel tussenin. De reden is simpel: een iOS-app kan op twee manieren worden gemaakt: met SwiftUI of UIKit (verwaarloos de andere methoden, de procedure is daar vergelijkbaar, soms zelfs ingewikkelder). In wezen is SwiftUI de gemakkelijkste manier, de omgeving wordt gecreëerd door code en past zich aan het apparaat aan. Het wordt dus getransformeerd zodat het ook toegankelijk is op Mac. Het is niet super ingewikkeld. UIKit werkt dan op basis van het bouwen van een interface op het canvas, maatwerk vereist meer tussenkomst van de ontwikkelaar. Voor zover ik weet zijn Meta- of Google-apps iets ingewikkelder gemaakt, en voor goede Mac-ondersteuning zou het nodig zijn om een nieuwe app te maken. Het probleem met SwiftUI is dat het vrij nieuw is, het bestaat al sinds iOS 12 of 13 (ik weet het hier niet zeker), dus alleen zeer moderne apps kunnen er goed debuggen voor. Apple heeft een groot initiatief voor ontwikkelaars om in SwiftUI te creëren, namelijk de eenvoud en snelle ontwikkeling van het raamwerk, maar naar mijn mening kan het niets meer doen.