Michal Ždanský iPhoto is het laatste lid van de iLife-familie dat nog ontbrak in iOS. Het ging in première tijdens de keynote van woensdag en was dezelfde dag ook beschikbaar om te downloaden. Net als het bewerken van foto's heeft iPhoto zijn heldere en donkere kanten.
De komst van iPhoto was van tevoren al voorspeld en daarom was de komst ervan geen verrassing. iPhoto in Mac OS X is een geweldig programma voor het organiseren en bewerken van foto's, zelfs op een basis- of licht geavanceerd niveau. Het ordenen van snapshots van iPhoto hadden we niet verwacht, daar zorgt de app Afbeeldingen immers voor. Er doet zich een interessante situatie voor in iOS, omdat wat door één applicatie op de Mac wordt geboden, in tweeën wordt gedeeld, en dat maakt de zaken niet bepaald netjes. Om het probleem een beetje te schetsen, zal ik proberen te beschrijven hoe toegang tot foto's werkt.
Verwarrende bestandsverwerking
In tegenstelling tot programma's van derden importeert iPhoto geen foto's in de sandbox, maar haalt ze ze rechtstreeks uit de galerij, althans op het oog. Op het hoofdscherm heb je je foto's verdeeld over glazen planken. Het eerste album is Bewerkt, d.w.z. foto's bewerkt in iPhoto, Overgezet, Favorieten, Camera of Filmrol, Fotostream en uw albums gesynchroniseerd via iTunes. Als u de Camera Connecton Kit met een geheugenkaart verbindt, verschijnen ook de mappen Recent geïmporteerd en Alle geïmporteerd. En dan is er het tabblad Foto's, dat de inhoud van sommige mappen combineert.
Het hele bestandssysteem is echter erg verwarrend en laat de zwakke kant van iOS-apparaten zien, namelijk de afwezigheid van centrale opslag. Uitstekende beschrijving van deze probleemserver macstories.net, Ik zal proberen het kort te beschrijven. In iPhoto op de Mac, waar een enkel programma foto's beheert en bewerkt, slaat het de wijzigingen op zo'n manier op dat er geen zichtbare duplicaten ontstaan (het heeft zowel de bewerkte foto als de originele foto opgeslagen, maar het ziet eruit als één bestand in één bestand). iPhoto). In de iOS-versie worden bewerkte foto's echter opgeslagen in een eigen map, die wordt opgeslagen in de sandbox van de applicatie. De enige manier om een bewerkte foto in de filmrol te krijgen, is door deze te exporteren, maar er wordt dan een duplicaat gemaakt en op een gegeven moment wordt de foto voor en na de bewerking weergegeven.
Een soortgelijk probleem doet zich voor bij het overbrengen van afbeeldingen tussen apparaten, wat iPhoto toestaat. Deze afbeeldingen verschijnen in de map Overgedragen, maar niet op het tabblad Foto's, maar niet in de camerarol van het systeem, die zou moeten functioneren als een soort gemeenschappelijke ruimte voor alle afbeeldingen: een centrale foto-opslag. Het automatisch synchroniseren en updaten van foto's, wat ik van Apple zou verwachten als onderdeel van de vereenvoudiging, gebeurt niet. Het hele iPhoto-bestandssysteem lijkt nogal ondoordacht, maar het is tenslotte een overblijfsel van de eerste versies van iOS, die veel geslotener waren dan het huidige besturingssysteem. In de toekomst zal Apple volledig moeten heroverwegen hoe apps toegang moeten krijgen tot bestanden.
Wat mij volledig verraste is het gebrek aan betere samenwerking met de Mac-applicatie. Hoewel je bewerkte foto's kunt exporteren naar iTunes of naar de filmrol, vanwaar je de foto naar iPhoto kunt krijgen, herkent het Mac OS X-programma echter niet welke aanpassingen ik op de iPad heb aangebracht, het behandelt de foto als het origineel. Aangezien we projecten vanuit iMovie en Garageband op de iPad naar Mac-apps kunnen exporteren, zou ik hetzelfde verwachten met iPhoto. Natuurlijk is dit, in tegenstelling tot de andere twee, één enkel bestand en geen project, maar ik wil niet geloven dat Apple deze synergie niet zou kunnen bieden.
Het exporteren van afbeeldingen heeft nog een geweldige schoonheidstip die vooral professionals zal verrassen. Het enige mogelijke uitvoerformaat is JPG, ongeacht of u PNG of TIFF verwerkt. Afbeeldingen in JPEG-formaat worden uiteraard gecomprimeerd, waardoor de kwaliteit van de foto's uiteraard afneemt. Wat heeft het voor zin dat een professional tot 19 Mpix foto's kan verwerken als hij niet de mogelijkheid heeft om ze naar een ongecomprimeerd formaat te exporteren? Dit is prima bij het delen op sociale netwerken, maar als je de iPad wilt gebruiken om onderweg te bewerken met behoud van 100% kwaliteit, dan is het beter om foto's te verwerken in desktop iPhoto of Aperture.
Verwarde gebaren en onduidelijke bedieningselementen
iPhoto zet de trend voort van het imiteren van objecten uit het echte leven, zoals te zien is in andere toepassingen zoals de leren kalender of het adresboek. Glazen planken, daarop papieren albums, penselen, wijzerplaten en linnengoed. Of dit goed of slecht is, is meer een kwestie van persoonlijke voorkeur. Hoewel ik deze kenmerkende stijl leuk vind, zou een andere groep gebruikers de voorkeur geven aan een eenvoudigere, minder rommelige grafische interface.
Wat veel gebruikers echter zal storen, is de relatief onduidelijke bediening, die vaak intuïtief ontbeert. Of het nu gaat om veel onbeschreven knoppen waarvan het icoontje weinig zegt over de functie, dubbele bediening op de balk x aanraakgebaren of vele verborgen functies die je meer ontdekt op internetfora of in de uitgebreide hulp in de applicatie. Je roept dit op via het hoofdscherm met de glazen planken, wat als de belangrijkste hint zou kunnen worden beschouwd. Wanneer u met foto's werkt, zult u de alomtegenwoordige contextuele hulp waarderen, die u kunt oproepen met de juiste knop met een vraagtekenpictogram (u vindt deze in alle iLife- en iWork-applicaties). Bij activering verschijnt voor elk element een kleine hulp met een uitgebreide beschrijving. Het kost tijd om 100% met iPhoto te leren werken, en vaak keert u terug naar de hulp voordat u zich alles herinnert wat u nodig heeft.
Ik noemde verborgen gebaren. Er zijn er misschien enkele tientallen verspreid in iPhoto. Denk bijvoorbeeld aan een paneel dat een galerij met foto's moet voorstellen wanneer een album wordt geopend. Als u op de bovenste balk klikt, verschijnt er een contextmenu voor het filteren van foto's. Als je je vinger vasthoudt en naar de zijkant sleept, beweegt het paneel naar de andere kant, maar als je de hoek van de balk raakt, verander je de grootte ervan. Maar als je het hele paneel wilt verbergen, moet je op de knop op de balk ernaast drukken.
Soortgelijke verwarring heerst bij het selecteren van foto's voor bewerking. iPhoto heeft een leuke functie: door te dubbelklikken op een foto worden alle vergelijkbare foto's geselecteerd, waaruit je vervolgens kunt kiezen welke je wilt bewerken. Op dat moment verschijnen de gemarkeerde foto's in de matrix en worden ze gemarkeerd met een wit kader in de zijbalk. De beweging op de gemarkeerde foto's is echter erg verward. Als je een van de foto's van dichterbij wilt bekijken, moet je erop tikken. Als u het gebaar Knijpen om te zoomen gebruikt, zoomt de foto alleen in binnen de matrix in het kader. U kunt een soortgelijk effect bereiken door te dubbeltikken op de foto. En je weet niet dat je door twee vingers op de foto te houden een vergrootglas activeert dat naar mijn mening volkomen onnodig is.
Wanneer u tikt om er een te selecteren, lijken de andere foto's elkaar van boven en van onderen te overlappen. Logischerwijs zou je naar het volgende frame moeten gaan door naar beneden of naar boven te vegen, maar de bridge-fout. Als u naar beneden veegt, deselecteert u de huidige foto. Je beweegt tussen foto's door naar links of rechts te vegen. Als u echter horizontaal sleept terwijl u naar de gehele matrix kijkt, deselecteert u en gaat u naar het frame vóór of na de selectie, wat u in de zijbalk zult merken. Het feit dat het vasthouden van uw vinger aan een afbeelding deze aan de huidige selectie toevoegt, is ook niet iets dat u zomaar bedenkt.
Foto's bewerken in iPhoto
Om niet kritisch te zijn over iPhoto voor iOS moet gezegd worden dat de foto-editor zelf het heel goed heeft gedaan. Het bestaat uit in totaal vijf secties en je kunt zelfs op de hoofdbewerkingspagina verschillende functies vinden zonder een geselecteerde sectie (snel verbeteren, roteren, een foto taggen en verbergen). Het eerste bijsnijdgereedschap is vrij duidelijk ingedeeld. Er zijn verschillende manieren om bij te snijden, door gebaren op de afbeelding of op de onderste balk te manipuleren. Door aan de draaiknop te draaien, kun je fotograferen zoals je wilt, maar je kunt een soortgelijk effect ook bereiken door de foto met twee vingers te draaien. Net als de andere tools heeft het bijsnijden een knop in de rechter benedenhoek om geavanceerde functies weer te geven, wat in ons geval de bijsnijdverhouding is en de optie om de oorspronkelijke waarden te herstellen. Je kunt immers terug in de bewerkingen met de nog aanwezige knop linksboven, waar je door deze ingedrukt te houden informatie krijgt over de afzonderlijke stappen en je de actie ook kunt herhalen dankzij het contextmenu.
In het tweede gedeelte pas je de helderheid en het contrast aan, en kun je ook schaduwen en hooglichten verminderen. Dit kun je doen met sliders op de onderste balk of gebaren direct op de foto. Apple heeft op een heel slimme manier vier verschillende schuifregelaars tot één verkleind zonder de duidelijkheid of functionaliteit aanzienlijk te beïnvloeden. Als u gebaren wilt gebruiken, houdt u gewoon uw vinger op de foto en wijzigt u vervolgens de kenmerken door deze verticaal of horizontaal te verplaatsen. De tweerichtingsas is echter dynamisch. Normaal gesproken kunt u hiermee de helderheid en het contrast aanpassen, maar als u uw vinger op een aanzienlijk donker of aanzienlijk helder gebied houdt, verandert het hulpmiddel precies in wat moet worden aangepast.
Hetzelfde geldt voor het derde deel. Terwijl je verticaal de kleurverzadiging altijd verandert, speel je in het horizontale vlak met de kleur van de lucht, groen of huidtinten. Hoewel alles individueel kan worden ingesteld met behulp van de schuifregelaars en niet hoeft te worden gezocht naar de juiste plaatsen in de foto, hebben dynamische aanpassingen met behulp van gebaren wel iets in zich. Een leuke feature is de witbalans, die je kunt kiezen uit vooraf ingestelde profielen of handmatig kunt instellen.
Penselen zijn een ander goed voorbeeld van interactiviteit op een touchscreen. Alle functies die ik tot nu toe heb genoemd, hebben een meer globaal effect gehad, maar met penselen kun je specifieke delen van de foto bewerken. Je hebt er in totaal acht tot je beschikking: één voor het corrigeren van ongewenste voorwerpen (puistjes, vlekjes...), een andere voor rode-ogenreductie, manipulatie van verzadiging, lichtheid en scherpte. Alle effecten worden gelijkmatig toegepast, er zijn geen onnatuurlijke overgangen. Soms is het echter moeilijk om te herkennen waar u de wijzigingen daadwerkelijk heeft aangebracht. Natuurlijk is er de alomtegenwoordige knop die je de originele foto laat zien als je hem ingedrukt houdt, maar achteraf gezien is dat niet altijd wat je nodig hebt.
Gelukkig hebben de ontwikkelaars in de geavanceerde instellingen de mogelijkheid opgenomen om aanpassingen in roodtinten weer te geven, waardoor je al je swipes en de intensiteit kunt zien. Als je ergens meer van het effect hebt toegepast dan je wilde, kun je met het rubbertje of de schuifregelaar in de instelling de intensiteit van het hele effect verminderen. Elk van de penselen heeft iets andere instellingen, dus je zult wat tijd besteden aan het verkennen van alle opties. Een leuke feature is de automatische paginadetectie, waarbij iPhoto een gebied met dezelfde kleur en helderheid herkent en je alleen in dat gebied met een penseel kunt bewerken.
De laatste groep effecten zijn filters die associaties oproepen op de Instagram-applicatie. Je vindt er alles, van zwart-wit tot retrostijl. Bovendien kunt u met elk van deze over de "film" vegen om de kleurmenging te wijzigen of een secundair effect toe te voegen, zoals donkere randen, die u verder kunt beïnvloeden door over de foto te vegen.
Voor elke groep effecten die je hebt gebruikt, gaat er een klein lampje branden voor de duidelijkheid. Als u echter terugkeert naar de basisbewerkingen, namelijk bijsnijden of helderheids-/contrastaanpassingen, worden de andere toegepaste effecten tijdelijk uitgeschakeld. Omdat deze aanpassingen fundamenteel zijn en daarom ouder, is dit toepassingsgedrag logisch. Nadat u klaar bent met bewerken, keren de uitgeschakelde effecten op natuurlijke wijze terug.
Alle effecten en filters zijn in sommige gevallen het resultaat van zeer geavanceerde algoritmen en zullen automatisch veel werk voor u doen. Vervolgens kunt u de voltooide foto delen op sociale netwerken, afdrukken of zelfs draadloos verzenden naar een ander iDevice waarop iPhoto is geïnstalleerd. Zoals ik hierboven al zei, moet u de afbeelding echter exporteren om deze in de filmrol te laten verschijnen en kunt u ermee blijven werken in bijvoorbeeld een andere applicatie van derden.
Een interessant kenmerk is het maken van fotodagboeken op basis van foto's. iPhoto maakt een mooie collage waaraan je verschillende widgets kunt toevoegen, zoals datum, kaart, weer of notitie. Je kunt vervolgens de hele creatie naar iCloud sturen en een link naar je vrienden sturen, maar gevorderde gebruikers en professionele fotografen zullen de fotodagboeken koud laten. Ze zijn schattig en effectief, maar dat is het dan ook.
Záver
Het eerste debuut van iPhoto voor iOS was niet bepaald veelbelovend. Het leverde veel kritiek op in de wereldmedia, vooral vanwege de niet geheel transparante bediening en het verwarrende werken met foto's. En hoewel het veel geavanceerde functies biedt die zelfs professionals onderweg zullen waarderen, is er ruimte voor verbetering in toekomstige updates.
Dit is de eerste versie en er zitten uiteraard bugs in. En dat zijn er niet een paar. Gezien hun aard zou ik zelfs verwachten dat iPhoto binnenkort een update krijgt. Ondanks alle klachten is dit echter een veelbelovende applicatie en een interessante toevoeging aan de iLife-familie voor iOS. We kunnen alleen maar hopen dat Apple zal herstellen van zijn fouten en de applicatie na verloop van tijd zal veranderen in een vrijwel vlekkeloze en intuïtieve tool voor het bewerken van foto's. Ik hoop ook dat ze in een toekomstige versie van iOS ook het hele bestandssysteem zullen heroverwegen, wat een van de belangrijkste tekortkomingen van het hele besturingssysteem is en waardoor apps als iPhoto nooit goed werken.
Tot slot wil ik erop wijzen dat iPhoto officieel niet kan worden geïnstalleerd en bediend op de eerste generatie iPad, ook al heeft deze dezelfde chip als de iPhone 4. Op de iPad 2 draait de applicatie relatief snel, hoewel deze soms zwakke momenten gaat het werk bij de iPhone 4 niet bepaald soepel.
[youtube id=3HKgK6iupls breedte=”600″ hoogte=”350″]
[button color=red link=http://itunes.apple.com/cz/app/iphoto/id497786065?mt=8 target=”“]iPhoto – € 3,99[/button]
Ik wil graag vermelden dat iPhoto niet werkt op de originele iPad (1) en op de iPhone 4 behoorlijk traag is.
Ik gebruik iPhoto/iMovie op een iPhone 3Gs en het werkt redelijk goed...
omg *zucht
Ik vraag me af hoe. Toen ik het op de iPad1 probeerde, stond er dat de applicatie de camera aan de voorkant vereist. Er is hier geen 3GS..
Zoek naar iPhone-configuratiehulpprogramma. Je hebt JB niet alleen de nieuwste iOS nodig.
Ik had het op mijn iPad 1 :P
Is het mogelijk om slechts één of meer foto's tegelijk naar de filmrol te exporteren?
Dekuji
Volgens mij kun je er maar één tegelijk doen. in iPhoto kun je meer dan één foto selecteren, maar multi-export voor export naar de filmrol is niet mogelijk... wat jammer is.
Professionals onderweg zouden vooral de mogelijkheid waarderen om het fotoformaat aan te passen voordat ze worden verzonden.
"...of veel verborgen functies die je liever op internetforums of in de uitgebreide in-app-help vindt."
dit irriteert mij ook op mac os x. :(
verder goed artikel (recensie), dank je.
Het heeft zijn ups en downs... Ik heb bijvoorbeeld experimenteel een dagboek gemaakt, de foto's daarin verschenen logischerwijs in het "bewerkte" album. Nadat ik het dagboek had verwijderd, heb ik dit album niet verwijderd, ook al waren de foto's die erin stonden teruggezet naar hun standaardstatus. Ik moest iPhoto verwijderen en opnieuw downloaden...
Ik zou graag willen weten waar de auteur van het artikel op de proppen kwam met het feit dat iPhoto op Mac OS X bewerkte foto's opslaat in de originele foto's? Bij elke fotobewerking wordt dus altijd een kopie gemaakt, die wordt opgeslagen in de "map" van iPhoto. Ik wil alleen vragen hoe ik dit in de instellingen kan bereiken, zodat iPhoto mijn foto's niet dupliceert. Hartelijk bedankt
Goede opmerking. Het slaat de wijzigingen aan de originele foto alleen visueel op, terwijl zowel het origineel als de gewijzigde afbeelding behouden blijven. In de app lijkt het echter op één bestand, je ziet niet twee vergelijkbare foto's naast elkaar.
Er moet ook aan worden toegevoegd dat zelfs als het op een iPhone kan worden gebruikt, de bediening nog slechter is
Ik verwachtte veel min. Ik neem aan dat dit betekent dat Apple in de toekomst openingen zonder enige tekortkoming zal willen introduceren, die paradoxaal genoeg veel gemakkelijker te programmeren zijn dan filterapplicaties enz. - bijvoorbeeld ondersteuning voor meerdere formaten bij het opslaan... het is een klassieker met beperkte functionaliteit in een poging beter en duurder te worden. Persoonlijk hoop ik dat ik ongelijk heb, ik zou het niet leuk vinden om drie fotoprogramma's te hebben en deze vond ik leuk. Ik heb alleen bedenkingen bij de esthetiek en dat stomme icoon... ze zijn allemaal walgelijk van iwork en ilive. Ze hebben zojuist het pictogram van de Mac op de achtergrond in een vierkant geplaatst... wtf! Waarschijnlijk door de overstap van ouderen van macs naar tablets, zodat ze weten waar ze eerst op moeten klikken als ze met een nieuwe tablet in itunes winkelen.