Appelplukker De afgelopen maanden vlogen er speculaties om ons heen over waarom Apple alleen maar verder gaat. Informatie is vaak niet onderbouwd of moeilijk te verifiëren. Niettemin hebben ze een enorme invloed op de aandelen van het bedrijf, die de afgelopen vier maanden met bijna 4% zijn gedaald.
Speculatie
We zullen dit aantonen met het geval van een recente speculatie die beweerde: “Weergaveorders dalen = de vraag naar iPhone 5 daalt.” Het rapport kwam oorspronkelijk uit Japan en verscheen vóór Kerstmis. De auteur is een analist die zich niet eens bezighoudt met mobiele telefoons, laat staan iPhones. Zijn vakgebied is de productie van componenten. De informatie werd later overgenomen door Nikkei en daarvan door de Wall Street Journal (hierna WSJ). De media beschouwden de Nikkei als een geloofwaardige bron, net als de WSJ, maar niemand verifieerde de gegevens.
Het grootste probleem is dat de productie van beeldschermen niet direct gekoppeld is aan de productie van de telefoon. Deze worden gemaakt in China, niet in Japan. De iPod touch gebruikt bijvoorbeeld hetzelfde beeldscherm. Het zou alleen worden aangesloten in een just-in-time productieomgeving, maar dat wordt meestal niet gebruikt op telefoons.
De meest waarschijnlijke reden voor de daling van het aantal bestellingen is dat elk nieuw product tijd nodig heeft om volledig in productie te komen. Ze leren omgaan met de componenten, de kwaliteit neemt toe en het foutenpercentage neemt af.
In het begin was het maximale aantal schermen dat de fabriek kon leveren nodig om aan de vraag te voldoen, die het hoogst is in het kerstkwartaal. Tegelijkertijd hadden ze te maken met productiefouten, omdat het een nieuw product was en de productie in de loop van de tijd altijd efficiënter wordt. Logischerwijs worden de bestellingen vervolgens verminderd, wat een standaardproces is bij de productie van wat dan ook. Geen enkele fabriek beschikt echter over gegevens over cariës, dus de gegevens kunnen niet worden vergeleken.
Een analist die zijn radicale bewering dat de vraag naar iPhones met tientallen procenten daalt, aan de wereld wil publiceren, moet alle gegevens eerlijk verifiëren en met elkaar verbinden. Geen beweringen doen op basis van een anonieme bron ergens in Japan.
Ik zie geen scherpe dalingen op de mobiele markt, zelfs het in moeilijkheden verkerende bedrijf RIM gaat geleidelijk achteruit. Daarom is een daling van 50%, zoals gesuggereerd door sommige speculaties, in tegenspraak met de geschiedenis en principes van het functioneren van de markt in de gegeven sector.
Ongeloof in het Apple-verhaal
Maar zo’n sterke claim heeft ook ernstige gevolgen. Apple heeft ongeveer $ 40 miljard op zijn waarde afgeschreven na speculaties op beeldschermen. De meeste rapporten rechtstreeks van het bedrijf geven echter aan dat Apple een recordkwartaal tegemoet gaat. Integendeel, de aandelenmarkten laten een ramp zien. De markt is blijkbaar erg gevoelig omdat het algemene sentiment begint te overheersen dat Apple kwetsbaar is. Soortgelijke informatie verscheen eerder, maar niemand besteedde er aandacht aan.
Een van de redenen die voor een hoge gevoeligheid zorgen, is de eigendomsstructuur van Apple-aandelen. Onder de eigenaren bevinden zich een aantal instellingen die andere percepties en doelstellingen hebben dan het gemiddelde individu. Technologieaandelen hebben over het algemeen een zeer slechte reputatie. Terugkijkend op de afgelopen tien jaar hebben we één grotere verliezer dan de volgende: RIM, Nokia, Dell, HP en zelfs Microsoft.
Het publiek denkt dat een technologiebedrijf een piek zal bereiken en alleen maar zal dalen. Momenteel is de overheersende stemming dat Apple zijn hoogtepunt al heeft bereikt. Iets in de trant van: ‘Ik heb het gevoel dat het niet beter zal worden.’ Het probleem ligt ook bij de theorie van disruptie, wanneer een disruptor de markt verandert, iets revolutionairs brengt, maar er niets meer van kan worden verwacht. . Maar er zijn ook seriële disruptors: IBM in de jaren vijftig en zestig, later Sony. Deze bedrijven worden iconisch, definiëren een tijdperk en drijven de economie aan. De markten hadden er duidelijk moeite mee om Apple in een van deze twee categorieën te classificeren, of het nu slechts een kortetermijnhit was of een bedrijf dat in staat was herhaaldelijk de markt te veranderen en daarmee een tijdperk te definiëren. In ieder geval op technologisch gebied.
Hier komt de voorzichtigheid van investeerders in de technologie-industrie, logischerwijs, gezien het verleden, geloven ze niet dat het Apple-verhaal duurzaam is. Dit zet het bedrijf onder de loep en elk rapport, zelfs als het ongegrond is, kan een heftige reactie veroorzaken.
realiteit
Toch zal Apple waarschijnlijk een succesvol kwartaal hebben. Het zal sneller groeien dan welk bedrijf in de sector dan ook, sneller dan Google of Amazon. Tegelijkertijd worden recordwinsten verwacht. Ter vergelijking: een conservatieve schatting voor de iPhone-verkopen bedraagt 48 tot 54 miljoen, een stijging van grofweg 35% ten opzichte van 2011. De verwachting is dat de iPad vorig jaar zal groeien van 15,4 miljoen naar 24 miljoen. Toch is het aandeel de afgelopen maanden gedaald.
Vandaag worden de definitieve resultaten over het vierde kwartaal bekend gemaakt. Ze zullen ons niet alleen de verkoop van apparaten laten zien, maar ook informatie onthullen die een versnelde innovatiecyclus en andere speculaties zou kunnen bevestigen.
Als ik iets bij de fabriek bestel, maakt het mij niet uit hoeveel % defect is, het bedrijf heeft immers toegezegd mij het afgesproken aantal te leveren. Wie de defecte stukken ontdekt, doet er ook niet toe.
Ja, maar als 10 van de miljoen geleverde displays dat wel zijn defect, daar moet ik op rekenen en de volgende keer een miljoen+10 bestellen. om de defecte stukken te dekken en op een miljoen te zitten. En als het gemiddelde aantal defecte stukken vervolgens daalt van 10 naar 1, moet ik de bestelling met 9 verminderen. om terug te zijn op de miljoen stukjes die ik nodig heb. Dat is een heel globaal idee van hoe het was met geannuleerde bestellingen.
Dit is onzin, als ik een miljoen schermen wil, wil ik een miljoen schermen, geen grapje, geen minuut. Eventueel enkele tientallen of honderden extra stuks (als garantie). Daarom hebben ze in fabrieken, en in de meeste gevallen, een soort uitgangscontrole, waarbij je het afval meteen weggooit. Ik begrijp dat je elke 30 of 50 stuks display moet testen, maar dan is het een andere kwestie hoe ermee om te gaan en het percentage defecte onderdelen dat ik zelfs na de inspectie krijg.
Zo werkt het over het algemeen. Helaas is Apple een beetje een specifiek geval. Omdat hij niet een paar miljoen wil bestellen uit de reguliere productie. Maar hij moet de productie tegen elke prijs maximaliseren. Om aan de vraag te voldoen. Hij investeerde enkele miljarden dollars in de fabrieken van de eerder genoemde Sharp. Het investeert over het algemeen in de fabrieken van zijn leveranciers om de grootst mogelijke productie te realiseren.
In een poging om de productie te maximaliseren, zijn er aanvankelijk meer defecte producten dan normaal. Bovendien worden andere verliezen rechtstreeks bij het telefoonafhaalpunt opgeteld.
De relaties tussen Apple en zijn leveranciers zijn niet helemaal duidelijk, aangezien de directe investeringen in de fabrieken enorm zijn, maar dat is voor een langer verhaal :)
Nou, ik heb het gevoel dat Apple geen miljoen beeldschermen wil, maar een miljoen apparaten op de markt, waardoor ze waarschijnlijk verdeeld zijn. Als ik duizend broodjes wil verkopen en ik bak ze ook, dan zal een tiende daarvan om de een of andere reden als afval eindigen, dan krijg ik er maar 900 bij de klanten en kan ik excuses maken zoals ik wil, maar dat deed ik simpelweg niet bewaar het eindnummer en daarvoor draag ik de verantwoordelijkheid.
Dit is echt onzin, net als in het artikel. Ik leid niet echt zo'n bedrijf. Het bedrijf bestelt 1 mega functioneel stuk en ontvangt dit aantal van de leverancier. Als de leverancier een percentage afval heeft, is dat zijn probleem. Hij moet er meer maken om te kunnen leveren wat is besteld. Als iemand de volgorde verlaagt, komt dat omdat hij de stukken niet nodig heeft. Snelkoppelingen kunnen leiden tot verkoopbeperkingen (grote ogen, verkoop) of een verandering van leverancier of bereiding van een product dat geen gebruik maakt van het display.
zoals ik hieronder schreef, werkt Apple anders. Hij financiert zelf de productiemachines in de fabrieken van de leveranciers, en als hij de productie koste wat het kost maximaliseert, is dat niet zoiets als het bestellen van 100 glasplaten bij een fabriek die er duizenden maakt.
Dus ik denk dat ik het niet begrijp. Hij bestelt onderdelen bij de fabrikant, nietwaar? ... als het bedrijf gedeeltelijk eigendom is van Apple, dan worden onderdelen gemaakt zonder bestelling en alleen volgens het productieprogramma ... in de media wordt overal geschreven over het verminderen van bestellingen, d.w.z. de klassieke relatie tussen de klant (Apple ) en de onderdelenfabrikant. Als het gaat om het terugdringen van het productieprogramma, dan begrijp ik de hysterie niet
Ik denk ook dat Apple al aan de top stond en op weg is naar beneden. Het belangrijkste probleem is de verwaarlozing van professionele gebruikers. Ze hebben de Xserve volledig geannuleerd, de Mac Pro is sinds 2010 niet meer bijgewerkt, afgezien van de processorwijziging, de huidige iMac is problematisch omdat ze deze niet in de benodigde hoeveelheden kunnen produceren, en momenteel duurt zelfs de 21" 2 tot 3 weken. Ik begrijp niet waarom ze geen nieuwe moederborden hebben gemaakt voor Ivy Bridge-processors en ze de nieuwe iMac en Mac Pro met hetzelfde ontwerp al in de zomer van 2012 hadden kunnen introduceren.
iOS-apparaten zijn slechts speelgoed en over een paar jaar kan de verkoop ervan beginnen terug te lopen. Ik denk nu al dat veel mensen ze gewoon uit inertie kopen. De concurrentie op smartphones en tablets wordt voortdurend groter.
je hebt gelijk dat de concurrentie veel verbetert. Apple moet dit jaar aan de slag, ik denk dat het grootste probleem nu aan de iOS-kant ligt, waar een update nodig is.
Ik heb hier nog nooit de professionele apparaten van Apple beoordeeld, omdat ze een klein percentage voor het bedrijf vertegenwoordigen. Misschien hoesten ze er daarom op. Het is toch een schande.
Ik gebruik de iPad niet alleen als speelgoed. Ik beschouw een toestel met Androids als speelgoed waarbij je het niet kunt vertrouwen, oftewel ermee kunt werken. Ik ben het niet met je eens en ik denk dat dit "speelgoed" in de toekomst steeds vaker als werkinstrument zal worden gebruikt, hetzij op een tafel met een grotere diagonaal, hetzij in de hand.
Vrienden, laten we een heel andere kijk proberen. Conservatieve beleggers, instellingen, speculanten bewegen zich op de aandelenmarkt... Laten we zeggen dat: slimme en ervaren speculanten al uitverkocht zijn, conservatieven met de bedoeling op dividenden vasthouden en niet bang zijn, scherpere bewegingen naar beneden of naar boven (in de huidige bereik) zijn technisch - automatische faillissementen, enz. Iedereen volgens zijn aard en capaciteiten. Ik voeg een grafiek bij waarop Fibonacci is getekend (hier kunnen we duidelijk de mysterieuze 30% zien :-) en een rode trendlijn (2012 schoot omhoog in de wekelijkse grafiek). Samenvatting: 1. als Apple-gebruiker kan ik hierover nadenken 2. als handelaar beschouw ik het gedrag van AAPL als volkomen standaard.