Peter Šourek Chuck Norris. Wilt u meer schrijven? Dit fenomeen van de afgelopen jaren, waarover zoveel legendes worden verteld dat ze meerdere boeken zouden vullen, heeft misschien wel de hele wereld geboeid. En mensen hebben plezier. Het is daarom niet verrassend dat dit fenomeen ook op onze mooie iDevices is verschenen.
Het is alweer een vrijdag sinds de wedstrijd Chuck Norris: Laat de pijn maar komen! gepubliceerd door het bedrijf Ludigames, beschermd van Gameloft. Hoe dan ook, ik heb het pas nu gespeeld, nu Tsjechië dankzij T-Mobile ondergedompeld is in de Chuck Norris-manie.
Nadat ik het spel had gestart, deed het me denken aan Chucks vroege werken, vooral de films Missing in ActionHet is in ieder geval doorspekt met geruchten over deze B-niveau-acteur. Het spel moet entertainen, maar slaagt het ook?
Het verhaal is heel eenvoudig. Het begint toen Chuck Norris de wereldbol rondreed en zichzelf op de bovenkant van zijn hoofd sloeg. Als gevolg hiervan verloor hij al zijn capaciteiten, maar werd hem aangeboden gijzelaars te redden die door "slechteriken" werden vastgehouden. Hij kon het niet, dus reisde hij naar de jungle om onschuldige mensen te redden. Het verhaal is heel eenvoudig, maar na verloop van tijd wordt het ingewikkeld. Ik zeg niet veel, maar een beetje. Hier zou al een solide "old school" dorsmachine van gemaakt kunnen worden, maar op de een of andere manier werkt dat hier niet.
Het spel is min of meer ontworpen in de stijl van het in elkaar slaan van wat je ziet (of schieten) en het bevrijden van de gijzelaars. Dat is nog steeds niet het ergste. Het ergste is de gameplay. Hoewel het spel ongeveer negen versies heeft doorgemaakt, konden de auteurs de besturing nog steeds niet wijzigen. Dus als je de joystick aan de linkerkant verkeerd raakt, heb je pech; Chuck beweegt gewoon niet. Ik dacht dat het misschien opzettelijk was, aangezien Big Chuck niet zal verhuizen zoals een "man" hem zegt, maar waarom zouden ze het dan verkopen? Een andere nagel aan de denkbeeldige doodskist van controle zijn enkele intermezzo's. Vaak is het nodig om de accelerometer te gebruiken, maar ik kon nergens een configuratieoptie vinden. Je ligt gewoon vijanden neer te maaien, en ineens moet je gaan zitten, want je gebruikt niet het kantelen naar links en rechts, maar naar boven en beneden. Er wordt slechts één knop gebruikt voor alle tactielen. Daarom zou ik graag willen weten hoe de eigenschappen die Chuck tijdens het spel verzamelt, worden gebruikt.
Elk niveau is ontworpen volgens het principe van reiken van links naar rechts (tot een bepaald punt). Af en toe is er een gevecht met meer soldaten of de hoofdbaas van het level, wat een "uitdaging" wordt genoemd, hoewel dit niet waar is. De game vroeg me niet naar de moeilijkheidsgraad, en het is om zo te zeggen lachwekkend. Automatisch opslaan is bij elke beurt, je gaat nooit meer terug, zelfs als je van een behoorlijk lange afstand wordt gedood. Het heeft zijn voordelen en nadelen. Je verslaat voor het eerst de hoofdbaas van het level en als hij je vermoordt, gebeurt er sowieso niets, je staat vlak naast hem (geldt niet alleen voor de baas van het level). Hoewel het een feit is dat het bijna onmogelijk is om te sterven voor een level dat ongeveer 2-5 minuten duurt, en als je dat wel doet, is dat alleen te wijten aan slechte controle.
Ik zal niet in detail ingaan op het concept van de niveaus, maar ondanks dat ze van links naar rechts zijn, loop je toch nog tegen één ding aan. Van die 2-5 minuten besteed je ongeveer een halve minuut aan het kijken naar de vijanden die voor je staan en met elkaar praten. Ik zeg ‘iets’ omdat de bijschriften in de belletjes boven hun hoofden sneller verdwijnen dan het eten in een Chileens dorp.
Grafisch is de game gemiddeld. Chuck ziet er goed uit (zelfs op iPhone 4) en sommige animaties zijn niet slecht. Bijvoorbeeld wanneer hij een vijand op de voorruit van het iDevice gooit. Maar vaak ontstaat er een probleem. Je drukt op een knop, Chuck doet iets, maar je weet niet wat, want het scherm is een chaos.
Na een tijdje spelen heb ik het geluid liever uitgezet, omdat de muziek grofweg op het niveau van de AY-3-8910-chip op de oude ZX Spectre ligt, alleen dan met meer kanalen en het ongezouten, vettig overkomt. Het geeft helemaal niet de sfeer van het spel weer, het is niet opvallend zoals andere dorsmachines. Ik raad alleen aan om het uit te zetten.
Het enige kleine probleem is de opslag. De volgende dag wilde ik verder en opeens zat ik weer in het eerste level in plaats van de twaalfde waar ik gisteren was gebleven. Ik weet niet of het zin heeft om nog een keer door dit spel te waden.
Ik zal niet alleen kritisch zijn. Deze game heeft ook één waardevol positief punt. Zoals ik in het begin al zei, probeert het Chuck Norris te "parodiëren", dus wordt het afgewisseld met Engelse uitspraken over deze reus. Deze verschijnen tussen niveaus en als je wordt gedood. Als je het spel echter vanwege de aankondigingen wilt kopen, raad ik je liever elke pagina aan die over aankondigingen over Chuck Norris gaat.
Nog één ding maakt het spel interessant en ik vergat het bijna te vermelden. Je kunt van iedereen een foto maken, zelfs van de baas, en die foto vervolgens op je vijanden zetten, waardoor het spel een perfecte afleiding is. Helaas heb ik deze functie niet geprobeerd, ik had de moed niet.
De game zou absoluut geweldig kunnen zijn als de ontwikkelaars aan de besturing zouden werken en de muziek een beetje zouden aanpassen. Mocht je ondanks mijn oordeel toch zin hebben om hem te kopen, dan kan dat voor 0,79 euro hier.
[xrr rating=1/5 label=”Mijn beoordeling”]
PS: Als ik niets voor Jablíčkár schrijf, zal Chuck Norris me vinden en me straffen voor deze recensie. Ik zal eindelijk zijn trap van dichtbij zien en niet alleen vanuit de ruimte.
die PS is een mooie afsluiting van het artikel.. :-)
Ik heb dit spel ook even uitgeprobeerd en het beviel me erg goed :) het is zo'n verademing vergeleken met normale actiespellen, die qua graphics en spelervaring uitgebalanceerd zijn :-D deze zal je aan het lachen maken :)
Wat hebben Chuck Norris en T-Mobile gemeen?
Dit bijvoorbeeld http://www.youtube.com/watch?v=J1E_-lVujMg
Ik heb genoten van het spel. M2 vindt het spel persoonlijk erg leuk, het is jammer dat het zo kort is
Helaas ben ik games als Final Fight, Double Dragon, enz. beu, terwijl ze eindelijk officiële emulators in de AppStore zouden toestaan en ik het me kon "herinneren".