Libor Kubin Jay Elliot, voormalig senior vice-president van Apple, schreef het boek The Steve Jobs Journey. Jablíčkár brengt je het eerste verkorte voorbeeld.
1. PASSIE VOOR HET PRODUCT
Tijdens mijn tien jaar bij IBM maakte ik kennis met veel briljante promovendi die uitzonderlijk werk verrichtten en toch gefrustreerd raakten omdat heel weinig van hun inbreng werd geaccepteerd en tot een product werd verwerkt. Zelfs in PARC kon ik de muffe geur van frustratie ruiken. Het verbaasde mij dus niet toen ik hoorde dat het bedrijf een personeelsverloop van vijfentwintig procent heeft, een van de hoogste in de sector.
Toen ik bij Apple begon te werken, was de belangrijkste bron van werkenthousiasme de ontwikkelingsgroep die werkte aan wat een baanbrekend product zou worden: de toekomstige Lisa-computer. Het was de bedoeling dat het bedrijf volledig zou afwijken van de Apple II-technologie en het bedrijf een geheel nieuwe richting zou inslaan, terwijl het gebruik zou maken van enkele van de innovaties die Apple-ingenieurs bij PARC hadden gezien. Steve vertelde me dat Lisa een baanbrekende act zou zijn die "een gat in het universum zou slaan". Als iemand zoiets zegt, kun je niet anders dan een heilige eerbied voelen. De verklaring van Steve is sindsdien een inspiratiebron voor mij geweest, een herinnering dat je de mensen die voor je werken pas zult laten branden van enthousiasme als je er zelf niet van brandt... en het aan hen allemaal laat weten.
Lisa's ontwikkeling was al twee jaar aan de gang, maar dat was niet belangrijk. De technologie die Steve bij PARC zag, zou de wereld veranderen, en het werk aan de Lisa moest worden aangepast aan de nieuwe manier van denken. Steve probeerde het Lisa-team enthousiast te maken over wat hij op PARC zag. ‘Je moet van koers veranderen,’ hield hij nog steeds koppig vol. Lisa's ingenieurs en programmeurs aanbaden Woz en wilden niet dat Steve hen omleidde.
Destijds leek Apple op een schip dat op volle snelheid door het water ploegde met veel mensen op de brug, maar zonder echt leiderschap. Hoewel het bedrijf amper vier jaar oud was, had het een jaarlijkse omzet van ongeveer 300 miljoen dollar. Steve, de medeoprichter van het bedrijf, was niet meer zo invloedrijk als in het begin, toen er nog maar twee Steves waren, waarbij Woz zich meer op de technologie richtte en SJ voor al het andere zorgde. De CEO vertrok, de eerste grote investeerder Mike Markkula diende als interim-CEO en Michael Scott ("Scotty") als president. Beiden waren meer dan capabel, maar geen van beiden had het in zich om een bloeiend technologiebedrijf te leiden. Ik geloof dat Mike, de op één na grootste aandeelhouder, meer geïnteresseerd was in het verlaten van het bedrijf dan in de dagelijkse problemen van een snelgroeiend technologiebedrijf. Deze twee besluitvormers wilden de lancering van Lisa niet uitstellen, wat de veranderingen van Steve zouden veroorzaken. Het project liep al achter op schema, en het idee dat het reeds voltooide werk moest worden weggegooid en een nieuw pad moest worden ingeslagen, was voor hen eenvoudigweg onaanvaardbaar.
Om zijn eisen op te leggen aan het team dat aan Lisa werkte en aan de mannen die het bedrijf runden, bereidde Steve een plan in zijn hoofd voor. Hij krijgt de functie van Vice President New Product Development, waardoor hij de opperbevelhebber wordt van Lisa's team, met de macht om naar eigen goeddunken een koerswijziging te bevelen.
Markkula en Scott veranderden echter het organigram en gaven Steve de formele positie van voorzitter van de raad van bestuur, waarbij ze uitlegden dat dit hem tot de koploper van het bedrijf zou maken voor de aanstaande beursgang van Apple. Ze voerden aan dat het hebben van een charismatische 25-jarige als woordvoerder Apple zou helpen de aandelenkoers te verhogen en steeds meer rijkdom te verwerven.
Steve had er echt last van. Hij was ongelukkig dat Scotty een schuur aan hem had genaaid zonder hem te informeren of te raadplegen - het was tenslotte zijn bedrijf! Hij walgde van de onmogelijkheid om rechtstreeks betrokken te zijn bij het werk aan Lisa. Sterker nog, het maakte hem erg boos.
De reis betekende nog meer. Het nieuwe hoofd van de Lisa-groep, John Couch, vroeg Steve om zijn ingenieurs niet langer te bezoeken en hen te storen. Hij had opzij moeten gaan en ze met rust moeten laten.
Steve Jobs heeft het woord ‘nee’ nooit gehoord en was doof voor ‘we kunnen niet’ of ‘jij mag niet’.
Wat doe je als je een revolutionair product in gedachten hebt, maar je bedrijf er geen interesse in toont? Ik heb gemerkt dat Steve in dergelijke situaties volledig gefocust is. Hij gedroeg zich niet als een kind wiens speelgoed werd afgepakt, hij werd gedisciplineerd en besluitvaardig.
Hij had nog nooit iemand in zijn eigen bedrijf tegen hem gezegd: "Handen af!" Het overkomt maar heel weinig mensen. Aan de ene kant kon ik tijdens de bestuursvergaderingen waar Steve mij naartoe bracht zien dat hij dergelijke sessies als voorzitter intelligenter kon leiden dan de oudere, wijzere en veel meer ervaren CEO's die rond de tafel zaten. Hij beschikte over veel actuele gegevens over de financiële positie van Apple – winst, cashflow, verkoop van de Apple II in verschillende marktsegmenten en verkoopgebieden – en een hele reeks andere zakelijke details. Tegenwoordig beschouwt iedereen hem als een ongelooflijke technoloog, een buitengewone productmaker, maar hij is iemand die veel groter is, en dat is hij al vanaf het allereerste begin geweest.
Niettemin ontnamen ze hem de kans om zichzelf te bewijzen als een persoon met een slim brein en een maker van nieuwe producten. Steve had een duidelijke visie op de toekomst van computergebruik in zijn hoofd, maar hij kon er geen kant mee op. De deur van Lisa's groep sloeg in zijn gezicht en ging stevig op slot.
Wat nu?
Het was een tijd waarin Apple over voldoende contant geld beschikte, miljoenen dollars op de bank vanwege de groeiende verkoop van de Apple II. Het beschikbare geld stimuleerde de creatie van kleine innovatieprojecten door het hele bedrijf heen. Elke samenleving profiteert van zo'n mentale sfeer, zelfs een samenleving waarvan het motto is te proberen een dappere nieuwe wereld te creëren door iets geheel nieuws uit te vinden, iets dat er nog nooit eerder is geweest.
Vanaf mijn eerste week bij Apple voelde ik de passie en gedrevenheid waar iedereen energie van kreeg. Ik stelde me twee ingenieurs voor die elkaar in een gang ontmoetten, een van hen beschreef een idee waarmee hij aan het spelen was, en zijn partner zei iets als: "Dat is geweldig, je zou er iets mee moeten doen." En de eerste gaat terug naar het laboratorium, hij roept een team bijeen en besteedt maanden aan het ontwikkelen van zijn idee. Ik zou niet aarzelen om te wedden dat dit destijds in de hele samenleving gebeurde. De meeste projecten leverden niets op en leverden geen enkele winst op, sommige kopieerden waar een andere groep al aan werkte. Maar dat maakte niet uit, veel ideeën waren succesvol en brachten een significant resultaat met zich mee. Het bedrijf zat boordevol geld en wemelde van de creatieve ideeën.
[knopkleur=”Bijv. zwart, rood, blauw, oranje, groen, licht" link="http://jablickar.cz/jay-elliot-cesta-steva-jobse/#formular" target=""]Je kunt het boek tegen een gereduceerde prijs bestellen van 269 CZK.[/button]
[knopkleur=”Bijv. zwart, rood, blauw, oranje, groen, licht" link="http://clkuk.tradedoubler.com/click?p=211219&a=2126478&url=http://itunes.apple.com/cz/book/cesta-steva -jobse/id510339894″ target=”“]Je kunt de elektronische versie in iBoostore kopen voor € 7,99.[/button]
Isacson's CV niet genoeg? Denkt u dat dit de aandacht waard zal zijn?
Walter Isaacson richt zich meer op de persoonlijkheid van Jobs, Jay Elliot schrijft over het management van het bedrijf. Elk boek is een beetje anders, zowel qua stijl als qua inhoud, maar ik zou ze niet willen afwijzen.
Ik kan het nog steeds niet vinden in de iBookstore, ook al was er informatie dat het gisteren zou verschijnen...
Het hangt ervan af hoe snel Apple het boek goedkeurt. Helaas blijven ze een beetje hangen.
Ik denk van wel. Isacson schreef een biografie op basis van interviews met mensen, vanuit een ander perspectief en ervaringen die rechtstreeks zijn verzameld tijdens het werken voor Apple
Ik heb hem sinds gisteren en hij is best goed (ik heb maar een paar pagina's gelezen) Hij is 300 CZK waard (ik heb hem in een boekwinkel gekocht) Ik heb bijna alle boeken met een Apple-thema, dus ik dacht erover na of ik hem zou kopen koop het zodat het niet eenmalig is zoals de meeste